Monk: Book of days. Vocaal ensemble o.l.v. Meredith Monk. ECM 839.624-2 (49’30”). 1989

De wereld zoals we die tegenwoordig kennen is onderwerp van een visioen dat een jong meisje in de Middeleeuwen op het platteland had. Ze probeert haar grootvader te verklaren wat ze zoal aan beelden voor ogen heeft. Dit volgens het ‘Dagboek’ film opus van de Amerikaanse multimedia kunstenares Meredith Monk (1943).

De akoestische kant van het werk fascineert door zijn poëzie, door het archaïsch-occulte-ritueel van de melodiek en de scherpe gesten. Zo is sprake van een bijzonder werk dat allerminst in de New Age afvalbak terecht hoort te komen.

De minimalistische basis met zijn repetitieve vasthoudendheid kan niet worden weg gediscussieerd, maar dat sluit een fantasierijk modelleren van details allerminst uit.

Heel fundamenteel gaat het zelfs om de vraag wat muziek ook kan zijn geweest voordat daar een begrip van werd gevormd. Het trefwoord onderbewustzijn komt hier op de proppen. Een soort collectieve jeugd wordt hier opgeroepen. Wie nader wil weten tot welke resultaten Monk komt wanneer ze de taal verder achter iedere vorm van syntax onderzoekt en daarbij zucht, babbelt, fluistert, stamelt, zwamt en zelfs zingt en dat over drie en een half octaaf, moet eens naar Tablet (1976) voor 4 vrouwenstemmen, piano vierhandig en 2 sopraan blokfluiten luisteren; daar bestaat onder andere een representatieve opname uit 1991 van met Meredith Monk, Monica Solem, Andrea Goodman en Susan Kampe. (Wergo SM 1022-50)

Book of days is oorspronkelijk geschreven voor 25 stemmen, synthesizer en piano, maar klinkt hier in de kamermuziekversie voor 7 stemmen en synthesizer uit 1985.