Mozart: Vioolconcerten nr. 1 in Bes KV 207 en 5 in A KV 219; Concertante symfonie. Vilde Frang (v), Maxim Rysakov (va) met Arcangelo  o.l.v. Jonathan Cohen. Warner 2564-627677-6 (77’24”). 2014

Als dit het begin is van een volledige opname van alle werken voor viool en orkest van Mozart, is het veelbelovend. 

Vilde Frang speelt net als in haar eerdere opnamen heel briljant met een indringende viooltoon maar met een allerminst bij de authentieke muziekbeleving van het begeleidend Arcangelo ensemble aansluitend royaal vibrato. Wel wat inconsequent.

Concert nr. 1 klinkt vooral luchtig en vlot, de donkerder ondertonen uit de delen 1 en 2 van nr. 5 krijgen het nodige gewicht, maar de violiste kan zich pas echt welsprekend uitleven in de ‘Turkse’ finale.

In de Sinfonia concertante maakt altist Maxim Rysanov feitelijk meer indruk dan Frang, maar hun opvattingen zijn goed op elkaar afgestemd. Het middendeel wordt rustig ‘uitgezongen’, de finale krijgt een heel vlot aanzien. Alle waardering ook voor de directie van Jonathan Cohen.

Anticiperend op een groei naar volledigheid, maar ook los daarvan: de concurrentie is heel hevig.

Bij de volledige opnamen zullen oudere luisteraars nog erg gehecht zijn aan Grumiaux (Philips 438.323-2); verder is het vooral Julia Fischer (Pentatone PTC 5186-064, 5186094 en 5186-098) die voorlopig favoriet is bij de ‘conventionele’ groep. Mijn persoonlijke eerste keus blijft voorlopig Carmignola, zo authentiek mogelijk (Archiv 477.7371).  Het lijkt nu verstandig om even af te wachten of Frang de reeks voortzet, tenzij men verder niet beïnvloed zich als fan van de geweldige violiste meteen gewonnen geeft.