Nyman: Symfonieën nr. 2 en 5. World orchestra o.l.v. Josep Vicent. MN Records MNRCD 134 (49’31”). 2016

Michael Nyman (1944) behoort tot de succesvolste Britse componisten, maar is nogal omstreden als gevolg van zin eclecticisme. Aanvankelijk maakte hij deel uit van een groep experimentele musici die was beïnvloed door Cage en die wilde ontkomen aan het dwangbuis van het serialisme en zocht naar een pluralistischer, zelfs anarchistischer stijl. 

Het duurde bijna een kwart eeuw om van avant-garde componist van filmmuziek via Birtwistle dichter in de hoofdstroom te komen, maar veel respect leverde dat niet op. Ook de muziek die hij schreef voor Goldoni’s Il campiello droeg daaraan bij. En leidde tot de oprichting van de Il Campiello band, die later overgang in de Michael Nyman band die uitgroeide tot ‘reizend symfonie orkest’.   

Inmiddels heeft hij ten minste twaalf symfonieën op zijn naam. In 2014 besloot Nyman een reeks van zeventien of meer symfonieën te schrijven De hier opgenomen nr. 2 dateert uit 2014, nr. 5, merkwaardig genoeg uit 2013. In deze werken wordt afgezien van solisten en elektrische manipulatie, dus in zoverre is sprake van een continuïteit van het gangbare.

Het lijkt vooral materiaal voor Nyman bewonderaars en alleseters. Aan de uitvoeringen ligt het zeker niet want die zijn goed. Ook van de nrs. 3 4 en 8 (laatstgenoemde met Josep Vincent BASF) schijnen opnamen te bestaan.