Nørgård: Symfonieën nr. 3 voor koor en orkest en 7. Deens Nationaal vocaal ensemble en Deens Nationaal koor met het Deens Nationaal symfonie orkest o.l.v. Thomas Dausgaard. Dacapo 6.220547 (69’23”). 2008
Of de 85-jarige Deen Per Nørgård het haast magische aantal van negen symfonieën op zijn naam brengt? Tot voor kort schreef hij er acht, die ook vrijwel alle zijn opgenomen. Als luisterar sleurt deze componist je alle kanten uit in zijn drang naar expressionisme. Daarvoor werpt hij alle wapens in de strijd. Dat gaat van harmonieuze klankspectra naar Frans voorbeeld tot wilde orkestrale uitspattingen. In dat opzicht gaat hij aanzienlijk verder dan zijn voorbeeld Sibelius.
In Symfonie nr. 3 waaraan hij van 1972 tot 1975 werkte, heeft Nørgård zich laten inspireren door microtonale stemmingen, gregoriaans gezang (een koor zingt de hymne Ave Maria Stella, solisten teksten van Rilke en Rückert)) en Latijns-Amerikaanse ritmen.
Tegen de tijd dat hij de Symfonie nr. 7 in 2006 componeerde, had zijn stijl enige verandering ondergaan. Het oppervlak was stekeliger geworden, de muziek verloor wat aan continuïteit en de drie delen hebben een minder monumentaal karakter. Toch is ook dit werk de moeite waard. De vertolkingen door Dausgaard doen al deze aspecten behoorlijk recht.