Nono: La lontananza nostalgica utopica futura;  Hay que caminar soñando. Gidon Kremer en Tatyana  Grindenko. DG 435.870-2, 474.326-2 (60’00”). 1990

Deze cd bevat de beide laatste composities van Luigi Nono (1924 - 1990) die hij deels voor en met Gidon Kremer maakte in 1988 en 1989. De componist liet Kremer solistisch een aantal van tevoren geselecteerde klanken uitvoeren die hij vervolgens op de computer bewerkte tot acht fragmenten op de band Daarna speelde Kremer wandelend tussen acht muzieklessenaars die opgenomen fragmenten nog eens in willekeurige volgorde en werd het resultaat vastgelegd. Er bestaat een opname van een uitvoeriger zesdelige versie van Melise Mellinger en Salvatore Sciarrino (Kairos KAI 1210-2).

De andere compositie, Hay que caminar soñando, is een vioolduo dat hier wordt uitgevoerd door Gidon Kremer en zijn ex-vrouw Tatiana Grindenko. Het geeft een treurig gevoel van verbazing en verrassing niet ‘de juiste weg’ te hebben gevonden. Oorspronkelijk werd het werk geschreven voor Irvine Arditti en David Alberman (Montaigne 789005). Die deden daar met veel rustpunten bijna achtentwintig minuten over en benadrukten zo de dramatische situatie dat verder zoeken naar de weg zinloos was. Kremer en Grindenko daarentegen wekken in 20’20” de indruk dat verder lopen zoeken de moeite waard is.  

Het is nu maar wat de voorkeur van de luisteraar behelst. Idealiter zijn beide opvattingen de moeite waard.