Morfydd Owen: Portrait of a lost icon. Spring; Mother’s lullaby; The lamb; Talyllin; Rhapsody in cis; Tristesse; Maida Vale; Little Eric; Glantaf; To our lady of sorrows; Prelude in e; Flower songs nr.1-4; Gweddi y Pechadur; Branwen; Pianosonate in e; Pianokwintet; The land of Hush-a-bye. Elin Manahan Thomas (s) en Brian Elisbury (p). Ty Cerdd TCR 014D (74’19”). 2016

Voor iemand die kort na de bevrijding enige weken op het platteland in de heuvelen rond Monmouth vertoefde, weet hoe daar huiselijk werd gemusiceerd, spreekt de muziek van Morfydd Owen die thuis ook zong en piano speelde en daarna in Londen ging studeren sterk aan. 

Aan de titels der hier opgenomen korte werken is meteen te zien dat Morfydd Owen (1891-1918) uit Wales komt en uit haar data dat ze jong, op 26-jarige leeftijd, kort na haar huwelijk met Freud biograaf Ernest Jones aan een ernstige blindedarm ontsteking overleed.

Weliswaar is haar muziek vooral rijp voor eerbetoon en romantische fantasieën, maar op de keper beschouwd is het ook kwalitatief best de moeite waard. Daarom is het goed dat een proeve daarvan is opgenomen. Dat gebeurde aan de hand van een stel niet zolang geleden teruggevonden liederen en pianowerken door de eveneens uit Wales komende sopraan Elin Manahan Thomas en pianist Brian Elsbury. Soms wat grillige muziek die van een jeugdig temperament getuigt en deels in het Welsh wordt gezongen. Dat gebeurt niet steeds haarzuiver, maar wel met overgave en uit al de opgenomen stukken blijkt een ontroerende, licht paradoxale mengeling van kracht en broosheid.