Offenbach: Celloconcert in G Concerto militaire; Gulda: Concert voor cello en blaasorkest. Edgar Moreau met Les forces majeures. Erato 019029-552612-2 (73’36”). 2017

Voordat hij zich toelegde op het maken van de Franse operettes waarmee hij populair werd, was Jacques Offenbach een gevierde cellist, die wel ’de Paganini van de cello’ werd genoemd. Hij componeerde ook een tiental werken voor dat instrument, waaronder het Concerto militaire uit 1848 dat nadat het was gepubliceerd bloot stond aan tal van bewerkingen totdat in 1952 een door musicologen werd gereconstrueerd.

Het werd opgenomen door Catalin Ilea (Olympia OCD 422), Ofra Harnoy (Dorema DHR 6607), Guido Schliefen (CPO 777-069-2), maar door niemand zo goed als door Jérôme Pernoo (Archiv 477.6503), hoewel ook aan die uitvoering wat ontbrak, namelijk een gevoel voor humor. Dat is belangrijk in dit werk met zijn geestige blijken van grappige caleidoscopische stijlen, hoe briljant het ook is. Steeds worden de grenzen tussen het serieuze en het komische, het kunstzinnige en het populaire overschreden. Bijzonder is natuurlijk ook, dat voor een begeleiding een harmonie orkest wordt gebruikt.

De jonge Franse cellist liet 24 maart 2019 even een deel horen in het tv programma Podium Witteman met de Marinierskapel, maar hier klinkt het werk in zijn geheel in een voortreffelijke interactie met Les forces majeures. Dat gebeurt wèl met gevoel voor humor en opgewekt en heel virtuoos. Luister maar hoezeer in de coda van het eerste deel.

De combinatie met het honderddertig jaar later ontstane Celloconcert dat pianist Friedrich Gulda voor Heinrich Schiff componeerde (maar die het nooit opnam) lag voor de hand, want dat is ook voor begeleiding door een blaasorkest en stilistisch minstens zo caleidoscopisch met wat extra jazzritmen. Onder andere Quirine Viersen nam het op met de Koninklijke Militaire Kapel (KMK 005). Opnieuw leveren Moreau en zijn begeleiders hier een voortreffelijke prestatie.