Offenbach: Fantasio. Sarah Connolly (ms., Fantasio), Russell Braun b., Prins van Mantua), Robert Murray (t., Marioni), Brenda Rae (s., Prinses Elsbeth), Brindley Sherratt (bs., koning van Beieren) e.a. met het Orchestra of the age of musical enlightenment o.l.v. Mark Elder. Opera Rara ORC 51 (2 cd’s, 2u., 18’41”). 2013

In 1872 schreef Jacques Offenbach de romantische komedie in drie aktes  Fantasio op een libretto van Paul de Musset of bas is van het gelijknamige toneelstuk van zijn broer Alfred uit 1834. Voorjaar 2019 heeft Opera Zuid dit werk verrassend op zijn repertoire genomen.

Het werk werd niet warmpjes ontvangen destijds in Parijs. Dat zal ermee te maken hebben dat de handeling zich afspeelt in een romantisch Duitsland en Frankrijk nog zijn wonden likte na het verlies van de Frans Duitse oorlog een paar jaar eerder, waaronder ook de populariteit van de Duits-Joodse Offenbach leed.

Fantasio is een maanzieke student (‘un simple bourgeois de Munich’)  die de persoon van een treurige clown aanneemt om in het gevlei te komen van prinses Elsbeth, dochter van de koning van Beieren, die op het punt staat om wegens staatsraison tegen haar wil te worden uitgehuwelijkt aan de prins van Mantua, die zich om zich te verzekeren van zijn aanstaande bruid heeft vermomd als  zijn aide-de-camp Marioni. Als het hof bijeenkomt, licht de in een boom verscholen Fantasio de pruik van Marioni. Deze belediging zorgt voor het gewenste doel: het huwelijk gaat niet door.

Fantasio belandt in de gevangenis waar Elsbeth hem bezoekt en niet alleen haar toewijding duidelijk maakt, maar ook helpt om hem te laten vluchten. 

Oorlog dreigt, maar Fantasio stelt voor dat de beide heersers de strijd onderling beslechten. Zover komt het niet en de prins rekt zich terug, waarna Fantasio zijn prinses krijgt en wordt uitgeroepen tot koning der dwazen.

In de opera staat de tragiek van de clown centraal binnen een kader van verfijnde melancholie.

Een lange inleiding en een lichtelijk onhandige finale behoeden het werk voor meesterschap, maar deze uitvoering doet het werk alle recht. De goede Sarah Connelly is misschien een wat onderwaarderende Fantastio, maar Brenda Rae is een spectaculaire Elsbeth en Russell Braun een prins van Mantua die ontroerend blijk geeft van zijn onder een bitse façade eenzame man.

Mark Elder leidt het orkest oneindig gevoelig. Er is niet bespaard op flitsende gesproken dialogen.