Orff: De temporum fine comedia. Rolf Boysen (spr), Christa Ludwig (ms), Peter Schreier (t) e.a. met het Omroepkoor Keulen, het RIAS Kamerkoor, het Tölzer knapenkoor en het Keuls Omroeporkest o.l.v. Herbert von Karajan. DG 429.859-2, 477.6649 (62’29”). 1973

 

De temporum fine comedia is het laatste werk van Carl Orff (1895 - 1982) waaraan hij tien jaar van 1962 tot 1972 werkte; in 1979 werd het nog een keer herzien. Het is een grootse compositie waarin de Apocalyps een muzikale behandeling krijgt. De tekst wordt in het Duits, Latijn en nOod Grieks gezongen, maar vooral gedeclameerd. Dat gebeurt in drie delen. De ’Sibyllen’ beklagen het lot van de mensheid op Grieks-Aziatische wijze, De ‘Anchorieten’ zijn optimistischer en ‘Dies Ilia’ is als een cataclysme met de mensheid die tijdens het Armageddon om vergiffenis vraagt. De muziek eindigt gelukkig vrij optimistisch. 

He is een fascinerend werk, waarin de componist opnieuw subtiliteit inruilt tegen overdrijving en soms goedkope effecten. Maar er zijn ook sporen van ware inspiratie. De solisten voldoen goed aan hun verplichtingen, ook al klinken ze soms wat schril. Het beste is Christa Ludwig die een prachtig kalme aria zingt. Elders zwepen de koren en het orkest de sfeer op. Primitivisme, maar dan zonderde charme en de melodieusheid van Carmina Burana.

Dit is de enige opname van ‘Het Spel van het einde der tijden’ en deze werd gemaakt tijdens het Salzburg Festival 1973. Het is tevens de enige Orff opname van Karajan. Jammer dat het boekje geen libretto bevat.