Othmayr: Gift und Gegengift. Renaissance liederen. Othmayr: ’Nulla calamitas sola - Magna semper aerumnsrum’, ‘Octo sunt passiones’, ’Trag bier hier’, ’Si bibero’, ‘Ich hört ein Fräulein klagen’, ’Si turpis et carnalis’, ‘Avaritia a vincitur’,’Vom Himmel hoch’, ’Non secus atque olim’, ‘Der Mon der steht am höchsten’, ‘Mein Tag mit Unruhe - Non somnos requies’, ’Si te ira exstimulat’, ‘Carmen inre Unschuldiger Ritter’, ‘Ich armes Käuzlein kleine’, ’Si accidia infestaris’, ‘Trobulatio patientiam operatur’, ‘Ach Gott, vom Himmel sieh darein’, ‘In manus tuas -m Mein himmlischer Vater’; Lemlin: ‘Der Gutzgauch auf dem Zaune saß’; Barbireau: ‘Een frölic wesen (bew); Hofhaimer: ‘Tröstlicher Lieb’, ‘On Freund verzehr ich manchen Tag’; Senfl: ‘Was wird es doch des Wunders noch’, ‘Was ist die Welt’; Isaac: ‘Fortuna desperata’ (bew), ‘Bruder Conrad super foruna’ (bew); Peccavi. Franz Vitzhum (ct) met het Dryades Consort o.l.v. Silvia Tecardi. Christophorus CHR 77455 (73’36”). 2020

 

Caspar Othmayr (1515 - 1553) was in de eerste plaats een Duitse Lutherse dominee die in Heidelberg theologie bij o.a. Lorenz Lemlin studeerde. Maar hij componeerde ook en werd bij het maken van zijn liederen geroemd om de Liedsatz, de melodische frasering daarvan. Zijn belangrijkste bijdragen leverde hij tussen 1545 en 1550 in een muzikale vriendenkring die zich de ‘Heidelberger Liedmeister’ noemde en ze zijn te vinden in de vijf bundels ‘Frische teutsche Liedlein’ die tussen 1539 en 1556 door Georg Forster (ca. 1510 - 1568) als componist en liederenverzamelaar werden bijeengebracht.  Othmayr overleed op reeds 32-jarige leeftijd in Neurenberg.

Het thema betreft de zeven doodzonden en het tegengif dat daarvoor bestaat.   Die worden in dit programma steeds tegenover elkaar geplaatst. Contratenor Franz Vitzthum maakte een aardige keuze uit dit materiaal dat hij gevoelvol voordraagt en laat zich begeleiden door het viola da gamba consort Dryades van Silvia Tecardi. Het mooie is, dat onderweg ook aandacht is besteed aan bijdragen van Lorenz Lemlin (ca. 1495 - ca. 1549), Paul Hofhaimer (1459 - 1537) en de bekendere Heinrich Isaac (ca.1450 - 1517) en Ludwig Senfl (ca. 1486 - 1543). Zo ontstond een interessant en heel mooi en fijn geschakeerd beeld van Othmayr en zijn tijd.