Prokofiev: Suite Schoppenvrouw op. 70; Op vredeswacht op. 124. Irina Tchistjakova (ms, vert.), Niall Docherty (kinderst.) met het Schots Nationaal orkest en –koor o.l.v. Neeme Järvi. Chandos CHAN 10519 (66’05”). 2008

Ook wat Prokofiev betreft zijn altijd nog aardige verrassingen mogelijk. De suite Schoppenvrouw is samengesteld uit brokken filmmuziek die in 1937 werd geschreven voor een rolprent van Mikhail Romm over Poesjkins leven ter gelegenheid van de herdenking van de honderdste sterfdag van de schrijver met de gelijknamige novelle als onderwerp. Alleen: het geheel werd door Stalin verboden. Gedeelten van het werk werden ook gebruikt voor een ballet van Karen Brandstrup en Michael Berkely.

De cantate Op vredeswacht uit 1950 is een ‘groots’ (en verschrikkelijk) brok Sovjet koude oorlog propaganda met als moraal: hoe meer bommen je bezit, hoe veiliger je bent. Maar er komen in deze cantate ook leuke kinderen (de stem van Niall Docherty), (vredes)duiven en vaderlandslievende melodieën voor. Erger zijn de verwijzingen naar de grote Leider en Leraar.

De jonge soliste Irina Tchistjakova zingt en verhaalt met een typisch Slavische vibratorijke, dus eigenlijk best passende stem. 

Neeme Jårvi, die het restrictieve Sovjet tijdperk nog aan den lijve heeft gevoeld, is hier de gedreven dirigent die deze muziek dwingend en op de man af interpreteert.