Prokofiev: Peter en de wolf in Hollywood. Met korte brokken van Elgar, Dukas, Grieg, Mahler, Puccini, Satie, Schumann, Smetana en Zemlinksy  Paul Haenen (vert) met het Nationaal Duits Jeugdorkest o.l.v. Alexander Shelley. DG 479.5558 (50’). 2015

Het Russische kinderverhaal over Peter en de wolf om kinderen vertrouwd te maken met de instrumenten uit het symfonieorkest is hier vervreemd en verplaatst naar het Hollywood uit de éénenwintigste eeuw. Een korte voorgeschiedenis leidt het in en er komen robots, filmsterren en pararazzi aan te pas.

De wolf is uit de dierentuin in L.A. ontsnapt en Peter bouwt een robot om hem te vangen, zo steekt het werk van wal, gelardeerd met allerlei andere brokken muziek als Smetana’s Moldau. Het klinkt alles best aardig en charmant, getuigt ook van de nodige verbeelding. Paul Haenen vertelt het verhaal onderhoudend als ‘peetvader van de Shock Rock’. Het orkest speelt alert en competent. Zeker de moeite waard voor een paar maal. Maar keer dan vooral terug naar het origineel, bijvoorbeeld met Frank Groothof (Challenge CC 72088).

Er is ook een andere nieuwe, vervreemdende opname van deze klassieker, die ook in het vaarwater van Count Basie, Duke Eillington, Louis Armstrong, Quincy Jones en andere jazzgrootheden wordt gebracht door The amazing Keystone Big Band onder David Tennant (Chant du monde 2742378).