Prokofiev: Symfonie nr. 5 in Bes op. 100; Pianoconcert nr. 3 in C op. 26. Denis Matsuev met het Mariinsky orkest o.l.v. Valery Gergiev. Mariinsky MAR 0549 (70’33”). 2012/5
Prokofiev: Symfonieën nr. 4 in C op. 112 (herziene versie) en in Bes op. 53 (originele versie), nr. 6 in in Es op. 111 en 7 in cis op. 131; Pianoconcerten nr. 4 in Bes op. 53 en 5 in G op. 55. Rresp. Alexei Volodin en Sergei Babyan met het Mariinsky orkest o.l.v. Valery Gergiev. Mariinsky MAR 0577 (2 cd’s, 2u. 38’14”). 2012
Deze twee uitgaven vormen het begin van een serie met gemengde opnamen van symfonieën en pianoconcerten van Prokofiev ter herdenking aan zijn honderdvijfentwintigste verjaardag in 2016.
Nu wil het geval dat Gergiev in 2004 reeds een complete opname van de zeven symfonieën (inclusief beide versies uit 1930 en 1947 van de op de balletmuziek De verloren zoon gebaseerde vierde symfonie) op Philips 475.7655 en in 1979 van de vijf pianoconcerten met Alexander Toradze (Philips 462.048-2).
Tenzij de afwisseling van symfonie en concert zoal hier aangeboden echt bevalt, moeten we ons afvragen of de nieuwe versies een verbetering van de oudere betekenen. Het is te hopen dat er nog aan die Philips opnamen te komen is (Amazon en Buywell kunnen ze februari 2016 nog wel leveren).
Vooral de drie pianoconcerten vallen – zeker in solistisch opzicht – nogal tegen. Matsuev is haast nog grover dan Toradze in nr. 3, en nr. 4 met Volodin klinkt wat suf en wazig vanaf een Paasfestival in Moskou uit 2012. Iesje beter voldoet Babayan in nr. 5, maar wanneer we nader vergelijken met Ashkenazy (Decca 452.588-2), Béroff (EMI 517.629-2) en Bavouzet (Chandos CHAN 10802) dan blijkt pas hoe zwak de nieuwe inbreng is.
De symfonieën komen er deels beter af, zeker de beide vierdes en de zesde, maar in nr. 5 heeft Gergiev niet zoveel nieuws en beters te melden. En dan is nr. 7 ineens weer te mild, zonder scherpe randjes.
Behalve de vorige Philips set met karakteristieker en geconcentreerder interpretaties, zijn ook de complete reeksen van Järvi (Chandos CHAN 10500) en Kitajenko (Capriccio C 7190, Phoenix Edition 135) ook hoorbaar wat beter geslaagd.