Pedrini: Vioolsonates op. 3 nr. 1-12, Nancy Wilson en Joyce Lindorff. Paladino Music PM 0057 (2 cd’s, 1u. 52’29”). 2006/12

Teodorico Pedrini (1671-1746) is een Italiaanse componist die lang op de grens van vergetelheid leefde, maar die bij nader inzien wel een bijzondere rol speelde. Hij werd namelijk in 1698 door paus Clemens XII naar China gestuurd om daar de keizer met zijn muziek te behagen. Een eigenlijk idiote opdracht, maar Pedrini gehoorzaamde en deed, geplaagde door tegenslagen, acht of tien jaar (afhankelijk van de bron) over zijn reis via de Canarische eilanden, Chili, Mexico, Peru  en de Philipijnen om als musicus, orgelbouwer en klavecimbelstemmer in dienst te treden van de vierde keizer van de Qing dynastie Kangxi (1654-1722), grondlegger van de naar hem genaamde dictionaire  van de Chinese lettertekens in de ‘verboden stad’. Van een terugreis is het nooit gekomen. 

De invloed van Pedrini op de Chinese muziek is mogelijk groter geweest dan omgekeerd.Hij experimenteerde wel wat met de vorm en de tonale structuren. Belangrijk zijn wel de aantekeningen die Pedrini maakte over de uitvoeringspraktijk van de Chinezen en hun muziek.De belevenissen en composities zijn in Peking bewaard gebleven.

Voor het overige onderscheiden deze sonates niet duidelijk van wat we van oud-italiaanse tijdgenoten kennen. Met veel stijlbesef en de juiste expressieve instelling zorgen Nancy Wilson en Joyce Lindorff dat deze muziek met grote geldingskracht goed werd vastgelegd.

Deels dezelfde, maar ook andere werken van Pedrini en de Jezuïtenpriester Joseph Marie Amiot, die eveneens in Peking werkzaam was, - in dit geval viool-, cello en fluitsonates - zijn door solisten met het Ensemble XII-21 Musique des lumières vastgelegd op Auvidis E 8609).