Pachelbel: Un orage d’avril. Musicalische Egötzung, Partia (Suites) nr. 1-6; Partie a 4 P. 450; ‘Das Gewitter im Aprilen’ P. 75, ‘Mein Leben, dessen Kreuz’ P. 360; ‘Guter Walther unser Raths’ P. 180; ‘O großes Musenlicht’ P. 391; Canon en gigue in D. Hans-Jörg Mammel (t) met Gli incogniti o.l.v. Amandine Beyer. Harmonia Mundi HMC 90.2238 (79’ 28’). 2015

Musicalische Egötzung is naast zijn ‘hit’ Canon en gigue voor 3 violen en continuo een de weinige kamermuziekwerken van Pachelbel. Hij schreef het uit 6 ‘Partien’ (suites) voor 3 violen en continuo bestemd werk in 1695.

Zoals Landini zijn een naar zichzelf genoemde cadens heeft en Wagner het Tristanakkoord, zo heeft Pachelbel zijn canon.

De Zuid-Duitse componist Pachelbel, zoon van een wijnhandelaar werd vooral bekend om zijn ruim tweehonderd orgelwerken, meest koraalzettingen die in hun soberheid en helderheid ijkpunten zijn voor het genre. Onvermijdelijk schreef hij ook veel fuga’s, met de ‘Magnificat-fuga’s’ voorop.

De op het eerste gezicht wat raadselachtige Franse titel van deze cd is ontleend aan het lied  ‘Das Gewitter im Aprilen’ over een ontrouwe prinses. 

Maar nader ter zake: aan de zes suites uit Musicalische Ergötzung is hier een zevende, ongepubliceerde Partie toegevoegd en tussendoor klinken zes wereldse liederen, terwijl de beroemde canon en gigue voor een behouden landing zorgen.

Van groot ‘muzikaal genot’ is bij het beluisteren van dit programma zeker sprake. Amandine Beyer en haar ensemble werken in de suites het contrapunt goed uit, zorgen voor steeds de juiste expressie en veerkrachtige ritmen. De strofische liederen komen met behulp van Jörg Mammels wat melancholiek gekleurde tenor goed tot hun recht. Ook alle aspecten van canon en gigue, culminerend in een mild afscheid komen fraai aan bod.

Van Musikalische Ergötzung bestonden meer opnamen. De mooiste was van London Baroque (Harmonia Mundi HMC 90.1539), maar de nieuwe is vrijwel gelijkwaardig. De andere van Philipp Naegele, Zolt-Andras Marton, Dan Lupu en Klaus Preis (Da Camera CD 5003), Harmonie universelle (Eloquentia EL 0606) en Cyclopes (Pierre Verany PV 94111) blijven hiermee vergeleken achter.