Pleyel: Strijkkwartetten in F B. 359, Bes B. 360 en D B. 361. Ignaz Pleyel kwartet. Ars 38166 (53’49”). 2014

Pleyel: Vioolconcert in C B. 1106, Altvioolconcert in D B. 105; Symfonie in Bes B. 127. Cornelia Löscher (v), Robert Bauerstatter (va) met Camera Pro musica o.l.v. Christian Birnbaum. Ars 38199 (60’18’15”). 2015 

Pleyel: Sonates voor piano, viool en cello nr. 1-3 B. 437/9. IPG Pleyel pianotrio. Ars ARS 28203 (60’26”). 2015

De in Oostenrijk geboren Ignaz Pleyel (1757-1831) was degene die in 1792 in Londen concurreerde met de door Haydn en Salomon georganiseerde concertreeks. Later keerde hij naar Frankrijk terug en zette hij een bekende pianofabriek op. 

Met 41 symfonieën, 70 strijkkwartetten en heel wat overige werken op zijn naam, mag hij rustig een veelschrijver worden genoemd. Om orde te scheppen in dat grote oeuvre waaraan meestal opusnummers ontbreken, is er de hier gebruikte Ben nummering. 

Onder de titel Hidden Gems bracht Ars Produktion drie cd’s uit die samen een aardige dwarsdoorsnee uit de werken van deze componist geven. 

Luisteraars die erg zijn gesteld op de strijkkwartetten en pianotrio’s van Haydn en Mozart, zullen ook veel genoegen beleven aan de soortgenoten van Pleyel, al speelt deze niet in de eredivisie, maar in de eerste divisie. Charmante, inventieve muziek met plesante, elegante melodieën, aangename harmonieën en levendige ritmen. De langzame delen klinken zangerig, de menuetten elegant. De stijl is vertrouwd, maar de muziek neemt soms verrassende wendingen. Geen wonder bij deze leerling van Vanhal en Haydn.

Van deze werken geven het op dit gebied ervaren Pleyel kwartet en –pianotrio goed verzorgde uitvoeringen. Dat de instrumentalisten ‘oude instrumenten’ bespelen is een extra pre. In de trio’s is de piano een Pleyel Hammerflügel opus 1614 uit 1830.

Dat geldt ook voor de opname van de grootschaliger werken, het vioolconcert en altvioolconcert waarvan zover na te gaan nog geen opnamen bestonden. Gedegen komen ze hier tot klinken. Aardig aanvullend niche repertoire.