Peri: Euridice. Gloria Banditelli, Monica Benvenuti, Sergio Foresti, Gian Paolo Fagotto, Mario Cecchetti e.a. met het Ensemble Arpeggio o.l.v. Roberto de Caro. Arts 47276-2 (2 cd’s, 1u. 41’40”). 1992

De in Rome geboren en in Florence overleden Jacopo Peri (1561-1633), ook als Zazzerino bekend, speelde een heel belangrijke rol bij de opkomst van de opera als genre, onder meer door de stile rappresentativo te verfijnen. In de jaren 1580 maakte hij deel uit van een groepje intellectuelen met de naam Camerata dat in Florence bijeen kwam bij graaf Bardi en dat discussieerde over de mogelijheden van de opera met als uitgangspunt het Griekse drama in een retorische muzikale declamatie en presentatievorm waarin de muziek nog ondergeschikt was aan de tekst. 

Het resultaat was de uitviding van het recitatief als fundament. De eerste resultaten van die ovberweging zijn terug te vinden in Peri’s Dafne uit 1598 en vervolgens in Euridice uit 1600. Beide werken werden geschreven in samenwerking met andere componsten, een in die tijd gangbaar procedé.

Voor Euridice werkte Peri samen met zanger/componist Giulio Caccini die eveneens belangrijk was bij de tot stand koming van de opera en die enige aria’s en koren bijdroeg. Ottavio Rinunccini zorgde voor het libretto.

De opera begint net als bij Monteverdi zeven jaar later met een proloog, waarna vijf taferelen volgen. Een daarvan handelt aan de poort van de hel en alle eindigen met een danskoor dat bekend is uit het genre intermedi.

De eerste opvoering vond 6 oktober 1600 plaats in het Palazzo Pitti in Florence bij gelegenheid van het huwelijksfeest van Maria de Medici met Hendrik IV van Frankrijk.

In de orkestratie valt de vrij omvangrijke continuogroep op met klavecimbel, chitarone, luit en lier plus waarschijnlijk een enkel melodie instrument in de proloog en de finale.

Bij vergelijking valt op dat het dramatisch gehalte bij Peri wat groter is dan bij Monteverdi. Voor deze opname is een stel van de beste Italiaanse baroksolisten (inclusief de begeleiding) geëngageerd en het zal dan ook niet verbazen dat de vertolking zeer geslaagd is.

Wie wil vergelijken kan de opnamen van Mireille Podeur (Maguelone MAG 111.105), Angelo Ephrikian (Newton 8802153) en Anibal Cetrangolo (Pavane ADW 7372/3) erbij halen.