Prokofiev: Vioolsonates  nr. 1 in f op. 80 en 2 in D op. 94bis; Melodieën op. 35b nr. 1-5. Elise Båtnes en Håvard Gimse. Lawo LWC 1118 (65’09”). 2014 

Prokofiev: Vioolsonates  nr. 1 in f op. 80 en 2 in D op. 94bis; Melodieën op. 35b nr. 1-5; Sonate voor 2 violen in C op. 56. Natalia Lomeiko, Yuri Zhislin (v) en Olga Sitkovetsky (p). Atoll ACD 513 (2 cd’s, 80’54”). 2012 

Hoezeer de markt met cd’s is overvoerd, blijkt uit dit tweetal opnamen, de ene van de Noorse Elise Båtnes, de andere van de Russische Natalia Lomeiko. Wanneer we ons tot de vrouwelijke interpreten beperken, gingen heel wat andere vertolksters hen voor: Wanda Wilkomirska (Connoiseur CD 4079), Gaetane Prouvost ( Forlane UCD 16509), Viktoria Mullova (Philips 475.7460, 2 cd’s), Lydia Mordkovitch (Chandos CHAN 8398), Isabelle van Keulen (Challenge CC 72580) en Tatiana Samouil (Cypres CYP 1646, 2 cd’s) met beide sonates het nieuwe tweetal voor, terwijl we van eigen bodem ook Janine Jansen (Decca 478.3546) en Maria Milstein (Cobra 0045) met sonate nr. 1 aantreffen.

Båtnes zowel als Lomeiko gebruiken de Melodieën als overgang tussen licht en donker. De vijf stukken uit Prokofievs Amerikaanse periode waren oorspronkelijk als vocalises gedacht, maar later in Parijs werkte hij ze om. 

Het tweetal nieuwe violistes komt een heel eind om overtuigende verklankingen van deze werken neer te zetten, maar wanneer de beschrijving van ‘kille wind over het graf’ als toetssteen voor de eerste sonate laten gelden, schieten ze net tekort in vergelijking met de meeste andere eerder genoemde dames, met name Viktoria Mullova en Isabelle van Keulen. Maar vergeet aan mannenkant ook Vadim Repin (Erato 0630-10698-2) en Gil Shaham (Canary Classics CC 02) niet.

Bij Natalia Lomeiko is merkwaardig dat ze een tweede cd nodig heeft omdat ze met Yuri Zhiskin ook de Sonate voor twee violen speelt. Waarom voegde ze dan niet ook nog de Solosonate in D op. 115 die ongeveer 11 minuten duurt toe?