Petterson: Symfonie nr. 14. Norrköping symfonie orkest o.l.v. Christian Lindberg. BIS SACD 2230 (52’38”). 2016

Allan Petterson (1911-1980) schreef in totaal 16 symfonieën tussen 1951 en 1979, van de zeventiende uit 1980 rest slechts een fragment. De meeste daarvan zijn door Leif Segerstam en Christian Lindberg door BIS opgenomen.

Kenmerkend voor de componist is dat hij niets moest hebben voor moderne stromingen en nieuwlichterij, maar liever aanknoopte bij Mahler, Sibelius en Shostakovitch hoewel hij bij Leibowitz begin jaren vijftigste eeuw twaalftoons compositietechniek had gestudeerd en daar zonder deze direct toe te passen wel gebruik van maakt, bijvoorbeeld in de vorm van omkering en kreeftgang.

Het was Antal Dorati die in   met een opname van Symfonie nr. 7 in 1969 met het Stockholm filharmonisch orkest internationaal de aandacht op de Zweedse componist vestigde (Swedish Society Discofil SCD 1002).

De Symfonie nr. 14 is uit 1978 en ging pas een jaar na de dood van de componist in 1981 in première. Net als ettelijke voorgangers is het werk eendelig. Het is voor een stevig bezet orkest met veel slagwerk geschreven. 

Het motto van deze symfonie is de melodie van ‘Klokaroch knythänder’ (Verstandige mannen en in elkaar gehouden handen); het keert vijfmaal terug in het werk en is cruciaal voor de structuur daarvan. 

Er bestaan twee eerdere opnamen  van deze symfonie, de ene van Sergiu Commissiona (Phono Suecia PS CD 12), de andere van John Arnell (CPO 9999.191-2), maar alleen al omdat de nieuwkomer daarvoor interpretatief zeker niet onderdoet, maar vooral ook mooier is opgenomen, verdient deze de voorkeur. Een andere overweging daarvoor vormt de toevoeging van de bonus dvd Sången om livet (Lied van het leven) met een twee uur durende, interessante, Engels ondertitelde documentaire over de componist van de Zweedse TV uit 1987).