Pisendel: Sonates voor viool en b.c. in c, in g, in a en in c; Weiss: ‘Ouverture’ en ‘Presto’ uit Luitsonate nr. 39 in C Partita grande; ‘Sarabande’ uit Luitsonate nr. 40 in C. Tomasz Aleksander Plusa (v), Robert Smith (vc), Earl Christy (luit, theorbe) en Ere Lievonen (kl). Brilliant Classics 95432 (79’20”). 2016

Als opvolger van Hasse als dirigent van de opera in Dresden in 1731 schreef Johann Georg Pisendel, die bij Torelli had gestudeerd en leefde van 1687 tot 1755 voornamelijk vioolmuziek die waarschijnlijk gedurende zijn directoraat van de muziekschool goed kon worden gebruikt. Hij moet ook een van de beste violisten uit zijn tijd zijn geweest 

De Sonate in a is een solosonate die hij aan Bach, met wie hij bevriend was, heeft laten horen. In het algemeen gaat het om muziek die behoorlijk hoge eisen aan de vertolkers stelt.

De Poolse barokviolist Tomasz Aleksander Plusa is een leerling van Elizabeth Wallfisch is in de eerste plaats goed geïnformeerd over stijl en aanpak van deze muziek, die hij met zijn collega’s mooi fraserend virtuoos laat klinken.

Veel andere uitgaven zijn er niet van Psendels sonates. Alleen Anton Steck maakte een mooie opname van een stel vioolsonates (CPO 999.982-2) maar liet zich alleen door klavecimbel begeleiden, dus lijkt Plusa met zijn echte basso continuo aanpak interessanter. Hij wordt actief ondersteunend en in stijl begeleid.

Aantrekkelijk aan het Plusa programma is, dat Pisendel wordt vergezeld door delen uit Luitsonates van Silvius Leopold Weiss door Earl Christy. Deze zijn in een veel groter aantal te vinden bij Robert Barto op een stel besproken Naxos cd’s.