Prokofiev: Visions fugitives in bewerkingen

 

Tijdens het Delfts Kamermuziekfestival 2017 voerden Liza Ferschtman en Ole Christian Haagenrud een bewerking uit van Prokofievs pianowerk Visions fugitives. Het leek daarom wel aardig eens te zien wat zoal aan opnamen van dergelijke arrangementen voorhanden is. 

De twintig miniaturen uit de Visions fugitives zijn momentopnamen van Prokofievs grillige stemmingen die hij tussen 1915 en 1917 tijdens de woelige revolutiejaren verzamelde. Zoals de meeste miniaturen worden ze geacht toegankelijk te zijn - een visitekaartje voor rondreizende pianovirtuozen, intieme confessies, sprinters van grote experimenten.

In de titel wordt een gedicht van Konstantin Balmont geciteerd: “Ik ken geen wijsheid’.’In elke vluchtige blik zie ik hele werelden. Die veranderen voortdurend, flitsen langs in speelse regenboogkleuren’.

De Visions fugitives zijn waarschijnlijk Prokofievs populairste pianowerk. Ze zijn soms grotesk, soms bezwerend, soms op een agressieve manier assertief, soms ook zo afgewogen dat vertolker en luisteraar er zelf hun opvatting over kunnen vormen. 

Zelf suggereerde Prokofiev dat nr. 19 de opwinding van de volksmassa tijdens de februari revolutie weerspiegelt.

Het gaat dus primair om een pianocompositie die als eerste in 1935 door de componist zelf werd opgenomen (Naxos 8.110670, 8.553429) en waarvan later vooral Sviatoslav Richter (Philips 438.627-2, 2 cd’s), Boris Berman (Chandos CHAN 8881) en Oleg Marshev (Danacord DACOCD 391). 

Van de bewerking door Rudolf Barshai voor strijkorkest is de mooiste versie van Bashmet omdat daarin de door de componist gesuggereerde ‘regenboog kwaliteiten’ het beste naar voren komen. Bij de strijkkwartet  vorm is dat vooral het geval bij het Apollon musagète kwartet in de bewerking van Samsonov, terwijl Benjamin Schmid op ideale wijze een pleidooi houdt voor de versie voor viool en piano van Derevianko. Hieronder wat nadere details.

 

Voor strijkorkest

 

Prokofiev: Visions fugitives op. 22 nr. 1-15. Academy of St. Martin-in-the=Fields o.l.v. Neville Marriner. Decca 442.8414 (76’38”), 478.2759 (10 cd’s, 8u. 32’38”). 1967/77

 

Prokofiev: Visions fugitives op. 22 nr. 1-15 (bew. Barshai). Arion ensemble o.l.v. Alexandru Lascae. Partridge 1126-2 (60’46”). 1989

 

Prokofiev: Visions fugitives op. 22 nr. 1-6 en 8-16 (bew. Barshai). Moskou’s kamerorkest o.l.v. Constantine Orbelian. Chandos CHAN 9615 (54’00”). 1997

 

Prokofiev: Visions fugitives op. 22 nr. 1-20 (bew. Barshai). Camerata nordica o.l.v. Terje Tønnesen. BIS SACD 2126 (68’35”). 2006

 

Prokofiev: Visions fugitives op. 22 nr. 1-20 (bew. Barshai, Balashov). Moskouse solisten o.l.v. Yuri Bashmet. Onyx ONYX 4017 (66’57”). 2006

 

Voor strijkkwartet 

 

Prokofiev: Visions fugitives op. 22 nr. 10, 14, 16, 17 (bew. Barshai). Borodin kwartet. Teldec 4509-94572-2 (70’22”). 1994

 

Prokofiev: Visions fugitives op. 22 nr. 1-20 (bew. Samsonov). Energie nove kwartet. Dynamic CDS 726 (69’31”). 2012.

 

Prokofiev: Visions fugitives op. 22 nr. 1-20 (bew. Samsonov). Apollon musagète kwartet. Oehms OC 874 (62’08”). 2013

 

Voor viool en piano

 

Prokofiev: Visions fugitives op. 22 nr. 1-20 (bew. Derevianko) Benjamin Schmid en Lisa Smirnova. Ondine ODE 1253-2 (54’23”). 2014