Prokofiev: Symfonieën nr. 2 in d op. 40 en 4 un C op. 112 (2e versie). Radio filharmonisch orkest o.l.v. James Gaffigan. Challenge CC 72779 (73’36”). 2016

Elmer Schönberger heeft Symfonie nr.2 ooit omschreven als het subgenre van een primair psychologische aard met aanzienlijke stilistische consequenties. Een welbewust contrast met de ‘klassieke’ Symfonie nr. 1 en echt modern voor 1925, het jaar waarin Serge Koussevitzy de première in Parijs leidde.

Na de succesvolle eerste uitvoeringen van de Symfonieën nr 5 en 6 beslaat de componist om in 1947 zijn Symfonie nr. 4 nog eens te herzien. De vier delen bleven intact, maar hij laste wat mildere fragmenten in en bracht het werk wat meer in het gareel door verder aan de eisen van het socialistisch realisme te voldoen.

Deze uitgave maakt deel uit van de complete cyclus symfonieën van Prokofiev met Gaffigan en het voortreffelijke Hilversumse orkest op Challenge en behoort naast die van Gergiev (Philips 475.7655) tot de beste. Als dat geen aanbeveling is voor deze, net als de andere, paarsgewijze koppeling?