Pécou: Outre-Mémoire. Alexandre Tharaud (p), Anne-Cécilie Cuniot (fl), Étienne Larnaison (kl) en Silvia Lenzi (vc) met Ensemble Zellig. Aeon AECD 0423 (63’49”). 2004

De Franse componist Thierry Pécou (1965) brengt de luisteraar met de meeste van zijn opvallende composities in een heel eigen, soms nogal bizarre klankwereld. Hij zegt hier zelf over: ‘Ik wil voortdurend het onvoorstelbare laten weerklinken, maar dan heel geconcentreerd, zonder effecten of drama, als een stille waarschuwing’ En ‘Het gaat om een pauze in de herinnering, een ceremonie voor rustige overdenking, een onderbreking van de gedachtenstroom die vanzelf leidt tot een gevoel van meditatie’.

Niet alleen komen daar in de muziekpraktijk een piano, een standaard- en een basfluit, een klarinet en een cello aan te pas, maar ook geluiden die worden voortgebracht door kleine ijl klinkende belletjes, gong, vingers die in een kom met water wriemelen, ritselende plasticzakken en ongewone geluidseffecten van de instrumenten. Wel speelt de piano die vaak vooral in het hoogste en laagste register met voortdurend ingedrukt pedaal klinkt steeds de hoofdrol. Dat begint meteen met een toccata. Onderweg in het werk wordt met soms vluchtig aan Debussy herinnerd, dan weer aan jazz.

De 12 delen van Outre-mémoire (verder dan de herinnering) worden door vier goede solisten met Pécou’s eigen ensemble Zellig (genaamd naar de held uit Woody Allens film Zelig uitgevoerd.

Wie de uitdaging om geconcentreerd naar deze klanken te luisteren, kan soms de nabijheid van Messiaens Quatuor pour la fin du temps voelen.