Paganini: Capriccio’s op. 1 nr. 1-24. Lisa Jacobs. Cobra 0064 (2 cd’s, 1u. 26’49”). 2017

In haar opname van Paganini’s Capriccio’s impliceert Lisa Jabobs dat ze de technische moeilijkheden - die ze met schijnbaar gemak overwint - van secundair belang acht en dat het er haar vooral om gaat hier ‘muzikale gedichtjes’ van te maken.

Daarom bepaalde ze haar prioriteit bij een nadere bestudering van het feitelijke materiaal en de echte boodschap te zoeken en liefst een boodschap te vinden in de gedachtegang van de componist. Dat ze ook een viooltechnische tour de force verricht, spreekt vanzelf, maar er zijn nauwelijks momenten waarop men het gevoel krijgt dat haar technische gaven tot het uiterste op de proef worden gesteld. Het gaat primair om de muzikale communicatie en die lukte voortreffelijk, al maakt ze ook meteen het étudekarakter van de stukken duidelijk.

Er schuilt zeker ook iets van de ‘grand opera’ in deze materie en sommige effecten hebben ook iets orkestraals, zoals in nr. 3, maar in nr. 11 kan ze ook al haar lyrische gaven uiten. Haar over het geheel vrij lichte en subtiel gevarieerde toets is een voortdurend genoegen. Het gaat gaat er niet om iedereen te overtreffen, maar om de muziek zelf die Jacobs helpt opnieuw te ontdekken, net zoals een paar andere dames - voorop Julia Fischer (Decca 478.2274) en Francesca Dego (DG 481.0025) - dat eerder deden.

Dat Jacobs daarvoor twee cd’s nodig heeft, volgt uit het feit, dat ze zich rustig de tijd gunt en alle herhalingen speelt.

Ook al beschikt u over de oude manlijke opname van Perlman (EMI 747,171-2), zet deze nieuwkomer op uw verlanglijstje.