Prokofiev: Cantate voor de twintigste verjaardag van de oktoberrevolutie op. 74. Ernst Senffkoor Berlijn, Staatskapel Weimar en Luftwaffenmusikkorps Erfurt o.l.v. Kirill Karabits. Audite 97.754 (41’45”). 2017 

Braaf de partijrichtlijnen volgend schreef Prokofiev in 1937 op teksten van Marx, Engels, Lenin en Stalin een omvangrijke, tiendelige, opportunistische, bijna drie kwartier durende feestcantate om de twintigste verjaardag van de oktoberrevolutie volgens de juliaanse kalender op 25 oktober 1917 (gregoriaanse telling 7 november) te vieren.

Bijna 81 jaar later, met de recente loop van de geschiedenis voor ogen, is het makkelijk om van een al te dienstbaar, propagandistisch, nodeloos opgeblazen en intussen achterhaald werk te spreken. Maar daarmee zouden we Prokofiev ernstig te kort doen. Het gaat namelijk om een heel oorspronkelijke vorm en inhoud, de titel meesterwerk waardig.

Want zelfs Prokofiev ging zelden zo wild en origineel te werk als in deze cantate. De begrijpelijk in het midden van de compositie geplaatste kern van het werk is niet alleen het langste deel, maar maakt ook gebruik van exotisch slagwerk als ratels, maar ook van sirenes plus een schreeuwend koor om een indruk te geven van die revolutie in Petrograd (Leningrad). Of Prokofiev de vergelijkbare rumoerige werken van Varèse kende? 

Neeme JärvI, met Gennady Rozhdestvensky als spreker (Chandon CHAN 9095), Titov (Cugate CGC 006-2) en Kondrashin (Melodiya MEL CD 10.00981) namen het werk eerder op en eerstgenoemde onderscheidde zich op de positiefste manier.

Maar Karabits doet met zijn Duitse ensemble niet veel voor hem onder. Audite is met de korte speelduur wel enigszins in het nadeel, want de  Chandos opname heeft als aanvulling nog gedeelten uit het ballet Het verhaal van de stenen bloem op. 118 wat de speelduur op een bevredigender 72’43” brengt.