Pärt: Darf ich…; Fratres voor viool en piano; Passacaglia; ‘Ludus’, ’Silentium’ uit Tabula rasa; Spiegel im Spiegel. Viktoria Mullova met resp. Het Ests nationaal symfonie orkest o.l.v. Paavo Järvi en met Florian Donderer (v) en Liam Dunachie (p). Onyx ONYX 4201 (63’15”). 2017

Onder het toeziend oog en oor van de meester maakte Viktoria Mullova in het Baltische wereldje waar ze ontstonden een opname van enige bekende en een minder bekend stuk van Pärt. Daarmee is zij na Gidon Kremer een der eerste grote violisten die zich in dit repertoire uit.

Mooi wordt naar voren gebracht hoe de componist ooit werd geïnspireerd door psalmliederen met hun simpele drieklanken waarin hij een belklank waarnam en tevens hoe bijvoorbeeld Fratres, waarvan heel wat verschillend geïnstrumenteerde versies bestaan, ook heel liberaal que uitwerking is. De hier gekozen versie voor viool en piano krijgt een haast nog sympathieker aanzien dan bij Kremer en Jarrett (ECM 817.764-2).

Met mooi gevarieerde klanken worden hier de subtiele verschuivingen in intensiteit en accentuering duidelijk gemaakt. Zo wordt  een heel treffend inzicht gegeven in het wezen van Pärts muziek en dat maakt deze uitgave zo positief en nuttig.