CD Recensies

POULENC: RAPSODIE NÈGRE; LE BESTIAIRE; BANALITÉS E. A.

Poulenc: Rapsodie nègre FP. 3; Le bestiaire ou Cortège d’Orphée nr. 1-6 FP. 15a; Poèmes de Max Jacob nr. 1-4 FP. 22; Vocalise FP. 44; Poèmes de Guillaume Apollinaire nr. 1-4 FP. 58; Banalités nr. 1-5 FP. 107; Le bal masqué FP. 60. Sarah Fox (s), Catherine Wyn-Rogers (ms), Ann Murray (ms), Thomas Allen (b), Joshua Ellicott (t), Thomas Oliemans (b), Tamsin Waley-Cohen (v), Lisa Friend (fl), David Cowley (h), Julian Bliss (kl), Jarek Augustyniak (fag), Simon Desbruslais (tr), Malcolm Martineau (p), Badke lwartet. Signum SIGCD 333 (61’26”). 2011

 

In deze vijfde aflevering van de reeks opnamen van Poulenc volledige liederen die Signum maakte, bewegen we ons voor een groot deel op het gebied van de kamermuziek door de grotere bezettingen. Het betreft grotendeels korte cyclussen uit de eerste helft van zijn loopbaan.

Te beginnen mer zijn vroegste vocale werk uit 1917, de Rapsodie nègre met heel exotische momenten, zoals in ‘Honoloulou’ met een nonsenstekst. Bekender is het twee jaar later geschreven charmante en creatieve Le bestiaire dat hier in de grote bezetting wordt uitgevoerd (gewoonlijk is er alleen pianobegeleiding). Expressieve bondigheid is troef hier. Het destijds gangbare stilistisch modernisme, met veel dissonanten, beheerst de vier liederen op tekst van Max Jacob. Poulenc vertelde later dat hij het manuscript had verbrand omdat het ‘te veel gebruik maakte van polotonaliteit en andere onzin uit de jaren twintig’. De muziek mag dan complex zijn, maar is ook rijk aan ideeën.

De Vocalise uit 1927 is een meesterwerkje en wordt voorbeeldig gezongen door Sarah Fox. In datzelfde jaar keerde de componist terug naar Apollinaire voor Banalitès. Zijn stijl was toen gematigder geworden en ‘Hôtel’ is heel sloom uitgevallen.

Weer heel anders is Le bestiaire (met een melancholieke karper, een rivierkreeft en een sprinkhaan) uit 1932, opnieuw op teksten van Jacob: waanzinnig gekke, maar ook heel grappige muziek. Gelukkig stond een puik team van 6 zangers en een dozijn instrumentalisten ter beschikking om een succes te maken van deze opname met idiomatische vertolkingen van materiaal dat gedurende vierenveertig jaar aan Poulenc brein ontsproot.