Pejačević: Symfonie in fis op. 41; Fantasie concertante voor piano en orkest in d op. 48. Volker Banfield met de Staatsfilharmonie Rheinland-Pfalz o.l.v. Ari Rasilainen. CPO 777.418-2 (62’42”). 2008

Pejačević: Pianokwintet in b op. 40; Strijkkwartet in C op. 58; Pianokwartet in d op. 25; Impromptu op. 9. Oliver Trendl met het Sine Nomine kwartet. CPO 777.421-2 (2 cd’s, 1u. 30’34”). 2009

Uit een heel onverwachte hoek duikt ineens de onbekende, jonggestorven Kroatische, echter in Boedapest geboren componiste gravin Dora Pejačević (1885-1923) op. Iemand uit de laatromantische aristocratische wereld, behept met een niet gering muzikaal talent.

Ondanks haar voortijdige dood in het kraambed heeft ze 106 composities, waarvan er 58 van een opusnummer voorzien zijn nagelaten. Als een der eersten ging ze in Kroatië aan de slag in de symfonische-, concertante- en kamermuziek wereld. Ook componeerde ze een aantal Duitstalige liederen. Zelfs Schönberg had daar bewondering voor, ‘ook al was het werk van een vrouw’.

Tijd voor een herwaardering, die goed mogelijk is aan de hand van dit tweetal goedkope cd’s (er is trouwens meer). Ze studeerde privé in Zagreb, Dresden en München. Wie dit tweetal cd’s heeft beluisterd, kan zich onwillekeurig afvragen: hoe is het mogelijk, dat deze componiste zo lang onontdekt bleef. Het gaat namelijk om goed gestructureerde werken die inhoudelijk de moeite waard zijn en een persoonlijk stempel dragen.

Geen onontkoombaar belangrijke muziek, maar wie van een muzikaal avontuur houdt, zal er veel plezier aan beleven want de vertolkingen zijn met veel inzet gegeven.

Van de complete pianowerken van Pejačević bestaat een opname van Natasa Vejković (CPO 555.003-2, 2 cd’s). Bij CPO verscheen ook het met andere, kortere werken aangevulde Pianoconcert in g op.33 met Oliver Trendl en het Brandenburgs Staatsorkest onder Howard Griffiths (CPO 777.916-2).