Parry: Symfonie nr. 4 in e; Prosperine; ‘Idyll’, ‘Romanza’, ‘Rhapsody’ uit Suite moderne. BBC Nationaal orkest Wales o.l.v. Rumon Gamba. Chandos CHAN 10994 (74’59”). 2017

Terwijl Chandos al een opname van de vijf symfonieën van Hubert Parry (1848-1918), over wie Vaughan Williams zei: ‘In de overvloed van moderne Engelse muziek blijft Parry’s werk soeverein’, van Bamert in de catalogus heeft, waagt dit label het een paar jaar later opnieuw met de Symfonie nr. 4  uit 1889 en wat voor het eerst opgenomen omringende orkestwerken waaraan de cd - die is uitgegeven ter gelegenheid van herdenking van zijn honderdste sterfdag 7 oktober 2018 - zijn grootste waarde ontleent. Prosperine wordt in Wikipedia niet eens in de lijst met composities vermeld, de Suite moderne uit 1886 wel.

Daaruit blijkt namelijk dat de componist in musicologisch en filosofisch opzicht een stuk complexer is dan zijn officiële imago suggereert. De Symfonie klinkt in de oorspronkelijke versie en in alle werken wordt goed aangetoond dat Parry heel goed kon orkestreren en passie had.

Het is best uitdagende muziek die hier aan de orde wordt gesteld, maar Gamba en de Welshmen bijten zich er stevig in vast en geven er waardevol goede uitvoeringen van.