Pfohl: Strandbilder op. 8; Suite élégiaque op. 11; Hagbart. Jamina Gerl. Grand Piano GP 784 (86’20”). 2016

Het kan voor een jonge pianiste aantrekkelijk zijn om zich nu eens niet voor overbekend repertoire in te zetten, maar om zich als eerste voor een zelfs in Duitsland vrij onbekende componist in te zetten. Dat is precies wat Jamin Gerl hier doet voor de in Leipzig geboren Ferdinand Pfohl (1862 - 1949) die was niet alleen een belangrijk criticus was, maar ook componist en pianist 

Over hem zijn niet zoveel bijzonderheden te vinden, maar hier gaat het om werken uit de periode 1882 tot 1894. Dat Pfohl in Grieg een held zag, illustreert hij in Hagbart, een Noorse rapsodie naar een thema van Grieg.

Bij de Strandbilder gaat het om licht programmatische stukken, zoals uit de titels der afzonderlijke delen blijkt: ‘Meeresleuchten - Wellenjagd’, ‘In den Dünen’, ‘Heide Idyll’, ‘Auf dem Friedhof der Namenlosen’, ‘Taat-jem Glaat (Tal der Küsse)’, en ’Friesische Tanzszene’.

De Suite élégiaque bestaat uit een ‘voorspel’ een ‘élégie’, een ‘moment musical’, een ‘Scherzo bohémien’ en een ‘Fantaisie russe’.

Hagbard was een uit de Noorse mythologie bekende zeegod; er is een prijsvraag mee te verbinden met de vraag in welk werk Grieg aandacht aan hem besteedde.

Beter is echter om onbekommerd te luisteren naar de gave vertolkingen van deze representatieve selectie uit Pohls aardige laatromantische pianowerken door de enthousiaste Jamina Gerl.