Purcell: The cares of lovers. ‘The cares of lovers’ uit Timon of Athens, the man-hater Z. 632; ’Sweeter than roses’ uit Pausanias, the betrayer of his country Z. 585; ‘Bess of Bedlam’ uit From silent shades and the Elysian groves Z. 370; ‘Retir’d from any mortal’s sight’ uit The Sicilian usurper (The history of King Richard II) Z. 581; ’Celia has a thousand charms’ uit The rival sisters or The violence of love; ‘Dear pretty youth’ uit The tempest Z. 631; A ground in gamut in G Z. 645; ‘If music be the food of love’ Z. 379c; ‘O solitude, my sweetest choice’ Z. 406; ‘The knotting song’ uit Hears not my Phillis Z. 371; ‘O lead me to some peaceful gloom’ uit Bonduca, or the British heroine Z. 574; ’She loves and she confesses too’ Z. 413; Ground Z.d 222 in d ‘Celebrate the festival’’; ’Tell me, some pitying angel’ Z. 196; ’Music for a while’ uit Oedipus, king of Thebes Z. 583; ’The fatal hour comes on aace’ Z. 421; ‘A morning hymn’ uit Thou wakeful shepherd Z. 198; ‘An evening hymn on a ground’ uit Now that the sun hath veiled his light Z. 193. Rowan Pierce (s), Richard Egarr (kl) en William Carter (luit, theorbe). Linn CDK 592 (59’47”). 2018
Deze cd bevat naast een paar instrumentele stukken als intermezzi een aardig aantal liederen uit Purcells toneelwerken uit zijn helaas korte loopbaan, van ’She loves and she confesses too’ uit 1683 tot ‘Sweeter than roses’ uit zijn laatste maanden in 1695.
Rowan Pierce is met haar lichte, wendbare stem en technisch zekere stem een snel stijgende ster in de Engelse muziekwereld. Ze maakte ook een fijne opname van Purcells King Arthur (Signum SIGCD 589). Hier moet ze blijk geven van gevoelens die variëren van kokette flirt tot tot onschuldig of juist heel romantisch verlangen en dat lukt haar aardig. Vooral in ’She loves and confesses too’, ‘Hears not my Phillis’ en ‘Dear pretty youth’.
Elders ontbreekt het soms wel wat aan blijken van subtiele humor en seksuele suggesties. De uitgebreide dramatische monologen ’Tell me, some pitying angel’ en ‘From silent shades’ ontbreekt het wat aan getoonde emoties.
Eigenlijk is weinig mis met dit fris en spontaan gezongen recital, het had alleen op sommige punten nog wat beter kunnen zijn. De instrumentale inbreng van Richard Egarr en William Carter is voorbeeldig, luister maar wanneer zij de beide Grounds uitvoeren.
Wie de liederen wil vergelijken, komt al gauw terecht bij de opnamen van Anne Sophie von Otter (Archiv 477.5114) en Anna Dennis (Resonus RES 10235).