Poulenc: Fluitsonate FP. 164, Hobosonate FP 185, Klarinetsonate FP. 184, Trio voor piano, hobo en fagot FP. 43; Sextet voor piano, fluit, hobo, klarinet, fagot en hoorn FP. 100. Ensemble Confoederatio. MDG MDG 903-2152-6 (69’05”). 2019

Met een stel blazers dat in Zwitserse orkesten uit Zürich, Lausanne en Winterthur aan de eerste lessenaars zit, te weten Rute Fernandes (fl), Maria Sournatcheva (h), Sérgio Pires (kl), Axel Benoit (fag), Lionel Pointet (hrn) en de pianist Benjamin Engeli herdenkt het Ensemble Confoederatio de honderdtwintigste verjaardag van Poulenc. Een jaar eerder had het Ensemble Arabesques met pianist Paul Rivinius dat al gedaan (Farao Classics B 108103) en tien jaar daarvoor in 1988 maakten Pascal Rogé ℗, Patrick Gallois (fl), Maurice Bourgue (h), Michel Portal (kl), Amaury Wallez (fag) en André Cazalet (hrn) de eerste opname van dezelfde composities (Decca 421.581-2, 475.7097).

Poulenc wist uitstekend hoe hij voor blazers moest schrijven en van die hoedanigheid met een unieke combinatie van virtuositeit en speelsheid (cafémuziek) wordt vanaf de eerste inzet op deze cd blijk gegeven. De melodieën hebben op zeer antiromantisch emotionele wijze iets liedachtigs en het repertoire is heel verscheiden.

Het Ensemble Confoederatio lijkt er vooral op uit te zijn de schoonheid van deze werken op vriendelijke manier monter te belichten, maar had best enerzijds wat meer losjes en anders wat pittiger mogen spelen. De muziek klinkt in hun handen wat gelijkmatig wat misschien door de heldere opname eerder opvalt.

Zelf houd ik het daarom toch maar op Rogé c.s. die deze muziek nog net wat natuurlijker opvatten.