Prokofiev: ‘Vier portretten en ontknoping’ uit De gokker op. 49; Herfst op. 8; ‘De maîtresse van de kopermijn’ op. 129, ‘Trouwsuite’ op. 126 en ‘Zigeunerfantasie’ op. 127 uit De stenen bloem op. 118. Lahti symfonie orkest o.l.v. Dima Slobodeniouk. BIS SACD 2301 (66’17”). 2019

Ook van Prokofiev valt nog best onbekend werk te ontdekken. Zoals de vroege symfonische schets Herfst uit 1910 (herzien in 1915 en 1937) en late werken als de Suites die zijn samengesteld uit Het verhaal van de stenen bloem, Prokofievs achtste en laatste ballet waaraan hij van 1948 tot vlak voor zijn dood werkte. Het is gebaseerd op een volksverhaal van Pavel Bazhov uit de mijnstreek in de Oeral waar hij tijdens W.O. 2 een poos verbleef. Uit de muziek daarbij zijn in 1951 vier Suites samengesteld: ‘De Trouwsuite’ op. 126, de ‘Zigeunersuite op. 127, de ‘Oeralrapsodie’ op. 128 en ’De maîtresse van de kopermijn’ op. 129. Voor de ‘Oeralrapsodie’ was jammer genoeg geen plaats meer.

De tweede opera De gokker van de componist is gebaseerd op het bekende boek van Dostojevsky waarin de hoofdpersonen gelukzoekers zijn die niet aan hun gokverslaving weten te ontkomen en die dor de componist scherp werden gekarakteriseerd. De zangers waren daar niet blij mee en ze vonden de rollen te complex. Daarom kwam het in 1916 niet tot een opvoering in St. Petersburg en is het werk tijdens Prokofievs leven nooit opgevoerd. De vier hier uitgebeelde portretten zijn van Alexis, grootmoeder, de generaal en Pauline.

De Russisch-Finse dirigent Dima Slobodeniouk leidt het geheel in zeer goede banen, wat deze nadere ontdekkingsreis de moeite waard maakt.