Prokofiev: Pianostukken op. 102 nr. 1-6, Stukken uit Assepoester; Pianosonates nr. 1 in f op. 1 en 6 in A op. 82; Études op. 2 nr. 1-4; ’Suggestion diabolique’ uit Pianostukken op. 4. Stefania Argentieri. Divine Art DDA 2516 (79’32”). 2019

Vrij ongemerkt heeft de reeks met Russische pianomuziek van Divine Art deel 14 bereikt. Eerder werd onder meer aandacht besteed aan de nogal onbekende Vladimir Rebikov (deel 2). Maar hier gaat het om Prokofiev met enige van zijn niet meest voor de hand liggende pianowerken. 

De uitvoering daarvan is toevertrouwd aan de jonge Italiaanse pianiste Stefania Argentieri. Opvallend is dat ze voor haar debuutopname composities van Prokofiev heeft gekozen. Maar al gauw blijkt dat ze veel affiniteit met diens idioom heeft. Het meest verrast ze hier met de echt als een vuurduivel temperamentvol gespeelde net binnen drie minuten afgewikkelde Suggestion diabolique. Bij wijze van contrast staan daar de raak getypeerde, abstracte Pianosonates nr. 1 en 6 tegenover en als luchtige kost de paar balletmomenten uit Assepoester. De paar Ètudes hebben iets heel serieus, zoals dat bij oefeningen betaamt. 

Wat mij betreft mag ze op een volgende uitgave de Visions fugitives op. 22 of de Sarcasmen op. 17 opnemen, materiaal waarvoor ze gepredestineerd lijkt. Over de nodige spierkracht en goede opvattingen beschikt ze en dat ze soms wat rubato gebruikt komt het melodieuze karakter van haar spel ten goede.