Paraskevaidis: Libres en el sonido. Libres en el sonido; Y si fuera cierto?; Un lado, otro lado; Tris; Il remoto silenzio; Sin ir mas lejos; Sendas. Ensemble Aventure. Wergo WER 7362-2 (58’11”). 2017

Wie meer wil weten over Graciela Paraskvaidis (1940 - 2017) kan het beste even op Wikipedia kijken. Daar staan haar levensbeschrijving en een lange lijst met werken van de in Argentinië geboren, later vooral in Uruguay werkzame componiste, maar merkwaardig genoeg trof ik daarbij de hier opgenomen werken niet aan.

Paraskvaidis studeerde eerst in Buenos Aires, maar daarna in Europa bij Gerardo Gandini, Iannis Xenakis en Wolfgang Fortner; ze nam ook deel aan de Darmstädter Ferienkurse.

Meteen in Libres en el sonido confronteert ze de luistaar met razende toonladders van de houtblazers die maken alsof deze zich in een hagelbui bevindt. Ook verderop hebben we met een heel manisch assertieve, haast obsessieve componiste te doen, maar gelukkig zijn er ook kalmer, berustender momenten. Hoe dan ook: aan persoonlijkheid geen gebrek in deze zeven bondige, vaak niet langer dan tien minuten durende composities. De rustiger momenten hebben iets hallucinerends, iets onwerkelijks als in een droom.

In Y si fuera cierto? schuilt even wat onzekerheid, Un lado, otro lado is een pianosolo, Il remoto silenzio een cellosolo. De overige werken zijn voor een kamermuziekensemble met drie, vier, vijf en acht instrumenten. Best inventief.

Gaandeweg, door veel herhaald te beluisteren, kreeg ik veel waardering voor deze componiste die geen oppervlakkige muziek schrijft, maar muziek waar je je in moet vastbijten. Het Ensemble Aventure uit het Duitse Freiburg zet zich sinds de oprichting in 1986 in voor eigentijdse muziek en doet dat ook hier met veel engagement in deze cd premières.