Prokofiev: Pianosonate nr. 6 in A op. 82; Pianostukken op. 45 nr. 1 en 2 ‘Dingen op zichzelf’; Pianostukken op. 32 nr. 1-4; Visions fugitives op. 22 nr. 1-20. Vadym Kholodenko. Harmonia Mundi HMM 90.2659 (78’10”). 2019

De Oekraïnse, in Kiev geboren pianist Vadym Kholodenko (1986) was met   ‘mesmerizing and exhiliarating’ spel in 2013 winnaar van het Van Cliburn concours, waarna niets een goede internationale carrière meer in de weg stond. Kenners van de pianowereld zullen eten dat hij al een stel opnamen op zijn naam heeft, zoals de Pianoconcerten van Grieg en Saint-Saëns (Harmonia Mundi HMU 90.7629), Pianowerken van Scriabin (Harmonia Mundi HMM 90.2255), de Pianoconcerten nr. 2 en 5 van Prokofiev (Harmonia Mundi HMU 80.7631) en de Pianosonate van Berg met iets uit de Reihe kleiner Stücke van Hindemith samen met door hem begeleide liederen van Wolf (Melodija MEL CD 10.02493). Zijn bekendheid en populariteit groeiden.

Nu vervolgt hij met een selectie uit de solowerken van Prokofiev.Te beginnen met de ‘eerste sonate uit oorlogstijd’, nr. 6 waaraan van 1939 tot 1944 werd geschaafd voordat een vrij agressief werk tot stand kwam. Dus speelt Kolodenko het met ‘stalen vingers’ op nogal percussieve wijze die sterk herinnert aan Richter.

De beide Pianostukken op. 45 werden in 1928 geschreven onder invloed van Immanuel Kant die in navolging van Plato onderscheid maakte tussen phenomena (verschijnselen) en noumena (essenties). Met veel fantasie en verbeelding wordt daaraan contrast en inhoud verleend.

In 1922 greep de componist, die sinds 1918 eerst even de V.S. woonde met zijn vier Pianostukken op. 32 terug op oude dansvormen als menuet, gavotte en wals die hij in de geest van Schumann vormgaf, maar dan wel soms met hem kenmerkende eigenschappen (martellato) en een martiale Gavotte die later terugkeerde in zijn Klassieke Symfonie nr. 1 op. 25 en het ballet Romeo en Julia.

De twintig miniaturen Visions fugitives zijn, nogal raadselachtige, voor Prokofiev verfijnde en fragiele juweeltjes uit 1917 die werden gestimuleerd door de symbolistische dichter Konstantin Balmont die hij pas in 1921 persoonlijk ontmoette in Frankrijk.

Vadym Kholodenko voelt zich in al deze afwisselende werken thuis als een vis in het water en geeft ze dienovereenkomstig inhoud en glans.