CD Recensies

PICKARD: GARDENER OF ALEPPO, THE, SNOWBOUND E.A.

Pickard: The gardener of Aleppo; Daughters of Zion; Snowbound; Serenata concertata; Chicken studies nr. 1-3; The phagotus of Afranio; Ghost train. Nash ensemble o.l.v. John Brabbins met Susan Bickley (ms), Philippa Davies (fl), Gareth Hulse (h) en Ursula Leveaux (fag). BIS SACD 2461 (79’22”). 2018
 
Wat meteen opvalt bij de Britse componist John Pickard (1963), die nog  in Den Haag bij Louis Andriessen heeft gestudeerd, is dat de Engelse CD  labels hem links laten liggen, maar dat het Zweedse BIS de nodige aandacht aan hem besteedt, want dit is de vierde cd met zijn werken. Waren de vorige gewijd aan orkestwerken, deze nieuwe bevat enige van zijn composities op het gebied van kamermuziek. Die blijkt heel toegankelijk te zijn omdat hij geen radicale methodes gebruikt en gewoon waardevolle muziek schrijft.
Qua bezetting zijn de werken zeer divers, van de hobosolo uit de drie Chicken studies (geschreven na observatie van het sociale gedrag van een stel zelf gehouden kuikens) tot een ensemble van maximaal acht leden, zoals in The gardener of Aleppo, Snowbound en Ghost train. Al deze composities heen een buitenmuzikale component als basis. Het ernstigst is meteen The gardener of Aleppo, geschreven over de hovenier Abu Al-Ward die te midden van de Syrische burgeroorlog zijn plantjes bleef verkopen tot hij omkwam. Snowbound suggereert claustrofobische angstgevoelens via lage pianonoten, net zoals dat in het perpetuum mobile op een cantus firmus die is ontleend aan het ‘Dies irae’ Ghost train het geval is. De Serenata concertata, bij wijze van Fluitconcert met een paar fraaie cadensen, behoort tot Pickards vroegste werken, geschreven toen hij twintig was.
Ursula Leveaux schittert in het geestige The phagotus of Afranio over een denkbeeldige voorloper van de fagot, die destijds een mooie rol zou kunnen hebben gespeeld in een Hoffnung Festival. Daughters of Zion op tekst van Gavin D’Costa is het enige vocale werk in het programma; het weerspiegelt de anti-Joodse haat die in sommige Christelijke gemeenschappen heerst en die door Susan Bickley duidelijk wordt geuit.
Martyn Brabbins heeft lang met Pickard samengewerkt, dus weet hij goed hoe hij deze muziek moet laten uitvoeren. Alle betrokkenen doen de muziek goed recht. Wanneer de belangstelling voor Pickard voldoende is gewekt, kan het goed zijn om ook eens kennis te maken met zijn Pianoconcert, Sea-change, Tenebrae met pianist Fredrik Ullén (BIS CD 1873) en andere kamermuziekwerken als het Pianotrio, Insomnia, de Chaconne voor altviool, de Vioolsonate en Valedictions (Toccata Classics TOCC 0150).