CD Recensies

PÁLSSON: ATONEMENT, LUCIDITY, STALKER'S MONOLOGUE E.A.

Pálsson: Atonement; Lucidity; Stalker’s monologue; Midsummer’s night; Wheel crosses under moss. Tui Hirv (s) en Ásdis Sif Gunnarrsdóttir (spr) met het Caput ensemble. Sono Luminus DSL 92241 (44’11”). 2019
 
Zoals meer IJslandse componisten begon Páll Ragnar Pálsson (1977) in een pop band, in dit geval Maus, maar geleidelijk wilde hij ook serieuze muziek voor akoestische instrumenten gaan schrijven en om dat te kunnen doen ging hij eerst aan de IJslandse Muziekacademie en vervolgens in Estland aan de Academie voor muziek en theater studeren. Daar sloot hij af met een masters degree in 2014 en ging meteen aan de slag zoals uit de vijf werken op deze cd blijkt. Achtereenvolgens krijgen we Atonement uit 2014 voor sopraan, fluit, piano, viool, altviool en cello, Lucidity voor fluit, klarinet, piano, slagwerk, viool en cello uit 2017, Stalker’s monologue voor sopraan, fluit, klarinet, harp, piano slagwerk, viool, altviool en cello uit 2013, Midsummer’s night voor fluit, klarinet, harp, slagwerk en spreker uit 2018 en Wheels crosses under moss voor sopraan, fluit, klarinet, piano viool en cello uit 2011 te horen.
Passend bij een vrij onherbergzaam land dat een groot deel van het jaar in duisternis is gehuld, is de muziek vrij donker en geheimzinnig, wat nog  eens extra wordt onderstreept doordat hij de onzekerheden van de huidige tijd adresseert.
Zo gebruikt hij in Stalker’s monologue de monoloog uit de bekende film van Tarkowsky en in Wheel crosses under moss volksmelodieën van het eiland Vormsi, een eiland dat voor de Westkunst van Estland ligt, werd bewoond door een Zweedssprekende bevolking die werd geëvacueerd uit vrees voor een Russische bezetting. Zijn vrouw Tui Hirv zingt alle teksten op een vrij meisjesachtige toon en de dichteres Ásdis Sif Gunnarrsdóttir zegt de tekst van Atonement waarin wordt beschreven hoe iemand zichzelf hervindt en dan innerlijke rust ervaart. Ook Midsummer’s night verleent ze veel intieme sfeer. De qua bezetting wisselende begeleidingen zijn toevertrouwd aan de elf leden van het internationaal samengestelde ensemble Caput (uit Denemarken, Noorwegen, IJsland, Italië, Roemenië en Japan). 
Het enige niet-vocale werk is het door de natuur geïnspireerde Lucidity voor zes musici dat tot slot eindigt in het niets en niet zo helder klinkt als de titel belooft; een paar keer beluisteren helpt om daar verbetering in te brengen.
In het algemeen gaat het om verrassend gevoelige en verfijnde, maar ook best ambitieuze muziek, die met veel passie en toewijding wordt uitgevoerd. Jammer dat het al na drie kwartier is afgelopen.