CD Recensies

PENDERECKI: MUZIEK VOOR KAMERORKEST (SERENADE, SINFONIETTA E.A.)

Penderecki: ‘Adagietto’ uit Paradise lost (bew); ‘Chaconne In memoria del Giovanni Paolo II’; ‘Agnus Dei’ uit Pools Requiem (bew); Intermezzo voor 24 strijkers; ‘De profundis’ uit 7 Gates of Jerusalem (bew); Serenade voor strijkorkest; Stukken in oude stijl voor strijkorkest nr. 1-3; Sinfonietta voor strijkorkest nr. 1. Albrecht Mayer (althobo), Artur Haufa (v), Artur Paciorkiewicz (va), Jerzy Klocek (vc) met Sinfonia Varsovia o.l.v. Krzystof Penderecki. DUX 0678 (62’54”). 2008
 
Om deze cd met werken voor strijkorkest te maken, moest Penderecki enige van zijn koorwerken bewerken om ze mooi op een bedje van milde strijkersklanken onder te brengen. Dat doet de melancholieke schoonheid van het ‘Adagietto’ uit Paradise lost (1979) veel goed en het prachtige althobospel van Albrecht Mayer toont een prachtige glans. Ook het ‘De profundis’ uit 7 Gates of Jerusalem alias Symfonie nr. 7 (1996) klinkt in een bewerking en blijkt heel goed zelfstandig, los van de eigenlijke context (voor solisten, spreker, drievoudig koor en orkest), te kunnen bestaan.
De ‘Chaconne In memoria del Giovanni Paolo II’ heeft een duidelijk romantisch  en licht dramatisch karakter, maar is gelukkig zonder enige sentimentaliteit. Penderecki’s Requiem, beter bekend als Pools Requiem bestond al uit een samenstelling van eerdere stukken, dus is het niet erg om het laatste en mogelijk mooiste deel daaruit te separeren.
Na deze mineurwerken komen we met het Intermezzo in een andere, nieuwere wereld.
De met een mooie ‘Passacaglia’ beginnende Serenade was natuurlijk altijd al voor strijkorkest. Ook het expressieve ‘larghetto’ daaruit treft zeer. De beide laatste werken vormen onderling een groot contrast. De 3 Stukken in barokstijl (1963) zouden nog wat aan karakter hebben gewonnen wanneer ze echt door een barokorkest zouden zijn gespeeld, maar klinken nu enigszins als ‘meer van hetzelfde’.
Interessanter is de Sinfonietta per archi (1992) die begint als de douchescène uit de film Psycho. In dit werk gaat Penderecki helemaal los.
Omdat hij zelf alle uitvoeringen leidt, mogen we aannemen dat het resultaat van ruim een uur intens en urgent muziekmaken hem beviel. Deze cd draagt de titel ‘Muziek voor kamerorkest’.