Piazzolla: Een trilogie. Las cuatro estaciones porteñas (bew. Desyatnikov); ‘Études’ nr. 3, 4 en 5 uit Tango études (versie voor soloviool); Histoire du tango (versie voor viool en gitaar). Karen Gomyo (v) en Stephanie Jones (git) met het Orchestre national des Pays de la Loire. BIS SACD 2385 (63’03”). 2021

 

De in Tokio geboren violiste Karen Gomyo (1982) heeft een Canadese vader en een Japanse moeder. Ze  groeide op in Montréal en New York, studeerde daar en woont thans in Berlijn. Ze werkte mee aan de documentaire The Mysteries of the Supreme Violin over Stradivarius en speelt zelf op diens Aurora uit 1703. Als veertienjarige hoorde ze voor het eerst iets van Piazzolla en was daardoor meteen geboeid omdat ze de rol van de viool daarin zo boeiend vond. Ze werkte enige tijd samen met Piazzolla’s pianist Pablo Ziegler en diens tango kwartet, maar slaat nu haar vleugels verder uit in bewerkingen van voor respectievelijk voor tangokwintet, gitaar en fluit en voor solofluit. 

Op deze cd zal men dus vergeefs wachten op de klanken van een bandoneon, want de eer is hier gegund aan viool en gitaar. Die gedaanteverwisseling verdraagt de componist goed zonder dat zijn identiteit en zijn authenticiteit worden aangetast en onder de luisteraars zullen er vast zijn die blij zijn dat instrument eens niet te horen.

Anders zorgt Karen Gomyo daar wel voor. Ze toont zich volkomen vertrouwd met het idioom en levert daarvan in dit drietal bewerkingen duidelijk bewijs van. De drie Études zullen voor velen aangenamer klinken met viool dan met fluit.

Vergelijk haar uitvoering van de Estaciones maar eens met die ban Candida Thomson (Channel Classics CCS SA 3014) en Gidon Kremer (Nonesuch 7559.79568-2) om te horen hoe goed ze is.