Price: Symfonieën nr. 1 in e en 3 in c. Philadelphia orkest o.l.v. Yannick Nézet-Séguin. DG 486.1900 (71’14”). 2021 

 

Dit is een uitgave die vooral van belang is voor Amerikaanse muziekliefhebbers. Florence Pike (1887 - 1953) was namelijk de Afrikaans-Amerikaanse vrouw van wie als eerste composities door de bekende, grote orkesten werden uitgevoerd. Met haar Symfonie nr. 1 uit  had ze in 1932 de Rodman Wanamaker prijs gewonnen en Frederick Stock toonde meteen belangstelling voor het werk en voerde dat tijdens de Wereldtentoonstelling in 1933 voor het eerst uit. Symfonie nr. 3 (van de in totaal vier) volgde in 1940. Een eveneens geïnspireerd werk dat enige verwantschap vertoont met haar Missisippi Suite uit 1934 en dat een typisch ‘Juba’ deel bevat dat op zijn beurt verwantschap vertoont met Gershwin en Joplin.

Haar idioom is aan de conservatieve kant, maar dat maakt haar muziek juist toegankelijk voor iedereen die van laat-romantische muziek houdt.

De muziek van Price verraadt een goed oor voor een mooie orkestklank en een grote gave om de aandacht van de luisteraar lang vast te houden. Men mag twijfels hebben over de proporties van deze Symfonieën met hun vrij korte en nogal luchtiger derde en vierde delen die het gevaar hebben erg te worden overschaduwd door de veel serieuzer en langere eerste delen.

Er bestaan andere opnamen van deze werken, de Symfonieën nr. 1 en 4 zij op Naxos 8.559827 en nr. 1 is er met het Pianoconcert op Albany TROY 1295. Maar op dit hoge niveau van het Philadelphia orkest zijn ze niet eerder vastgelegd en in ieder geval valt hier ook voor niet-Amerikanen veel te bewonderen en te genieten.