Praetorius, H.: Orgelwerken. ’Magnificat octavi toni’, ’Hymni ‘Christe qui es lux’,  ‘’A solis ortus cardine’, ‘Iesu nostra redemptio’, ‘Vexilla regis prodeunt’, ‘O lux beata trinitas’, ‘Dies absoluti praetereunt’, ‘Veni redemptor gentium’ ’Magnificat quinti toni’, ‘Magnificat quarti toni’, ‘Christ unser Herr zum Jordan kam’. ‘Magnificat primi toni’, ‘Magnificat tertii toni’, Magnificat sexti toni’, ‘Magnificat septimi toni’, ‘Wenn mein Stündlein vorhanden ist’. Léon Berben (orgel). Aeolus AE 11311 (78’42”). 2020

 

De muziek van Hieronymus (geen familie van de beroemdere Michael) Praetorius (1560 - 1629) is evenmin als die van zijn tijdgenoot Melchior Schildt erg bekend. Praetorius’ reputatie is vooral gevestigd op zijn orgelwerken en hij wordt beschouwd als de grondlegger van de Noord Duitse orgelschool die bestond naast de Duits-Venetiaanse school. Na in Amsterdam bij Sweelinck te hebben gestudeerd werd hij in 1603 in Hamburg organist van de Petrikirche. 

Zijn orgelwerken hebben in de Lutherse traditie meestal een nogal bescheiden meditatief karakter maar vertonen wel mooie kleuren. Voor de uitvoering ging de in Heerlen geboren, in Keulen levende Léon Berben op heel historische verantwoorde wijze naar het Kröger orgel (1650) uit de St. Laurentiuskerk in Langwarden en het Scherer-West orgel uit de St. Marien in Lemgo die ideaal zijn voor de vertolking van zestiende eeuwse orgelmuziek. Omdat hij ook de juiste registraties gebruikt en geheel in stijl speelt, kunnen we van een volkomen geslaagd project spreken. De ‘Vespers voor St. Michael’ van hem zijn opgenomen door Manfred Cordes (CPO CPO 999.649-2). Dit is een zeer welkome aanvulling op het ondervertegenwoordigde genre.