Piazzolla: ‘Tangazo’, ‘Tres minutos con la realidad’, ‘Oblivion’. ‘La Camorra’, ‘Homenaje a Córdoba’, ‘Adiós Nonino’, ‘Soledad’, ‘Fugata’, ‘Tangata’. Isabelle van Keulen met ensemble en met de Deutsche Kammerakademie Neuss. Berlin Classics BC 06203 (67’38“). 2021

 

Het eerste drietal Piazzolla opnamen van Isabelle van Keulen en haar ensemble – ‘Tango!’, ‘Grand tango!’ en ‘Complete tango!’ verscheen bij Challenge - te beginnen in 2011 en nu wordt de reeks voortgezet bij Berlin Classics, waarschijnlijk als gevolg van de gedeelde samenwerking met het strijkorkest uit Neuss.

Van Keulen toont altijd een goed gevoel voor de ruwe, kantige en tragische zowel als de elegante en charmante kanten van Piazzolla’s tango’s. Uit de ditmaal gekozen stukken blijkt dat ze zich gelukkig niet alleen interesseert voor de bekende hits. Het geheel wordt opnieuw heel stijlvol, met veel zwoele effecten en royaal vibrato opgedist. Beide ensembles blijven veilig aan de glanzende kant van de materie, maar uiten tevens iets van persoonlijk leed dat deze muziek zo bijzonder maakt.

Haar eigen ensemble bestaat uit bandeonist Christian Gerber (die ook voor de bewerkingen zorgde en ‘Oblivion’ van een nieuwe bandoneon inleiding voorzag), pianiste Ulrike Payer en contrabassist Rüdiger Ludwig.

Meteen in ‘Tangazo’ worden alle aspecten van de tango (van somber tot fel) goed blootgelegd. Verderop wordt je soms ook aan Stravinsky herinnerd (‘Tres minutos con la realidad’), het enige stuk zonder deelname van het tangokwartet. In ‘Fugata’ blijkt duidelijk hoezeer Piazzolla Bach bewonderde. 

Opvallend is het goede gevoel dat Isabelle van Keulen telkens weer voor dit idioom toont en goed op haar medespelers weet over te dragen. Niet langer driemaal, maar nu ook viermaal raak.