Coleridge Taylor Perkinson: ‘A celebration’. Sinfonietta voor strijkorkest nr. 1; ‘Grass’, Strijkkwartet ‘Calvary’, ‘Blue’s forms, Suite ‘Lamentations’, ‘Louisiana blues strut’, ‘Movement’ voor strijktrio. Sanford Allen (v), Ashley Horne (v), Jesse Levine (va) en Carter Brey (vc), Tahirah Whittington (vc), New Black Music Repertory ensemble en Chicago Sinfonietta o.l.v. Paul Freeman. Cedille CDR 90000.087 (79’01”). 2002

 

De Afro-Amerikaanse componist Coleridge Taylor Perkinson (1932 – 2004) werd in New York geboren en schreef werken in halfom klassieke-, jazz- en populaire stijl met een knipoog naar Stravinsky.

Zijn vroegste werk op deze cd is de neoklassieke Sinfonirtta no. 1 uit de jaren vijftig. Het langzame deel doet enigszins denken aan het Adagio voor strijkers van Barber, de finale heeft iets van Copland. Het werk heeft iets rusteloos.

‘Grass’ is een gedicht voor piano, strijkorkest en slagwerk uit 1956 waarin de piano voor lyriek zorgt te midden van veel disson anten.

In het Strijkkwartet nr. 1 uit 1956 baseert de componist zich als leitmotiv op de negro spiritual ‘Cavalry’. In ‘Blue’s forms’ voor soloviool is het uitgangspunt vanzelfsprekend Bach; de blues komen wat overdadig aan bod in het tweede deel.

‘Lamentations’ ontstond in 1973 voor solocello en verloopt op dynamische wijze in dezelfde richting.

Het is hoorbaar hoe de componist zich in ‘Louisiana blues strut’ geheel thuis en op zijn gemak voelt. Het ‘Movement’ voor strijktrio is het laatste werk dat de componist schreef. Het klinkt mogelijk wat karig omdat alle overbodigs is weggelaten.

Over het geheel blijkt de stem van Perkinson een belangrijke te zijn en dus is het goed dat deze cd met fijne vertolkingen er is.