Puccini: La Bohème. Anna Netrebko, Rolando Villazón, Nicolle Cabell, Boaz Daniel, Stéphane Degout, Vitalij Kowaljow, Tiziano Bracci en Kevin Connors met koor en orkest van de Beierse omroep en kinderkoor van het Gärtnerplatz theater o.l.v. Bertrand de Billy. DG 477.6600 (2 cd’s, 104’28”). 2007 

Wie reeds beschikt over een der opnamen van Gheorghiu, Alagna, Chailly (Decca), Tebaldi, Bergonzi, Serafin (Decca), De los Angeles, Björling, Beecham (EMI), Freni, Pavarotti, Karajan (Decca) of Vaduva, Alagna, Pappano (EMI) hoeft zich niet op grond van alle publiciteit over het nieuwe ‘droompaar’ Netrebko/Villazón alleen naar de winkel te haasten om ter vervanging deze Münchense ‘live’ opname te kopen.

Een aardig, zelfs waardevol alternatief is hij wel, maar alles overtreffend geenszins. Dat kon ook haast niet, het totale veld overziende. Maar pluspunten zijn er zeker. Netrebko als Mimì en Villazón als Rodolfo suggereren niet alleen een verliefd jong paar, ze zijn het ook echt in vocaalexpressief opzicht. Zij dragen echt de tranenrijke liefdesgeschiedenis met smeltende lyrische stemmen en voldoende emotionele lading.

De Marcello van Boaz Daniel zorgt mooi voor de noodzakelijke vrolijker noot. Musetta (Nicole Cabell) blijft weinig achter bij haar vriendin. Jammer dat het geluid van de overigens ook goede Schaunard van Stéphane Degout te weinig met dat van Boaz contrasteert. Enig minputje is de matig bevredigende Colline van Kowaljow.

Speciale lof ook voor het kinderkoor. De Billy gaat heel energiek te werk en zet de handeling soms haast wat teveel onder druk. Lieden als Serafin, Karajan, Beecham en de meer objectiverende Chailly toonden meer gevoel voor de eb en vloed van de muziek.

Niettemin: de nieuwe, ook in technisch opzicht goed gelukte opnamen kan met overtuiging aan bovenstaand lijstje worden toegevoegd. Domineren doet hij echter niet.