Piazzolla: Maria de Buenos Aires. Julia Zenko (zang), Jairo (zang), Horacio Ferrer (verteller), het Buenos Aires Coral lirico en Kremerata musica o.l.v. Gidon Kremer. Teldec 3984-20632-2 (2 cd’s, 94’27”). 1998

Maria de Buenos Aires is slachtoffer, geliefde, heldin en femme fatale in één en wordt als kernachtige, nogal pathetische illusie tot leven gewekt dankzij hen toegankelijke surrealisme van het operalibretto van Horacio Ferrer. De muziek van Piazzolla verraadt iets van Weills gangbare sombere voorgevoelens: voortdurend veel smartelijkheid in mineur, ook daar waar wordt gedanst, de plot zich verdicht en de drank begint te stromen.

Om een idee te krijgen van het werk, is het goed met op het eerste schijfje de vierde track te proberen: ‘I am Maria’, tevens de hit uit het stuk. Of anders track 6 ‘Fugue and mystery’ of and 7 ‘Waltz-poem’. Of ook de bandoneón solo waarmee het volgende bandje begint om al gauw over te gaan in de ritmisch felle, maar behoorlijk sentimentele ‘Accusation toccata’.

Lees het programmaboekje, tevens tekstboek voor de inhoud en de handeling van het werk en als u grondig te werk wilt gaan en Leonid Desyatnikovs arrangement wilt vergelijken met het origineel, haal er dan de opname van Antonelli (Dynacord CDS 185/1-2) nog even bij.

Wie daaraan geen behoefte heeft, kan eenvoudig de geweldige impact ondergaan van deze over de hele linie voortreffelijke verklanking met Julia Zenko in de titelrol, Ferrer zelf als verteller en Kremer als grote animator.