Puccini: Preludio sinfonico in A op. 1; Messa di gloria in As op. posth.; Crisantemi. Roberto Alagna (tenor) en Thomas Hampson (bariton) met het Londens symfonie orkest en –koor o.l.v. Antonio Pappano. EMI 557.159-2 (60’55”). 2000

Met gemak en veel overtuigingskracht zetten Pappano en de zijnen hun rivalen Scimone (Erato), Inbal (Philips) en Palombi (Naxos) opzij in deze uitvoering van de Messa di gloria op deze cd met jeugdwerken van de componist. De mis dateert uit 1880, toen de 22-jarige Puccini nog niet aan zijn conservatoriumstudie was begonnen, gedeelten ontstonden zelfs nog eerder, maar wie veronderstelt met een onrijpe compositie te maken te hebben, heeft het mis. Kennelijk schreef Puccini al graag en goed fuga’s, getuige ‘Cm Santo spiritus’ en natuurlijk zijn er wat invloeden van Verdi: het ‘KI tollis’ had zo uit een vroege opera van zijn beroemde voorganger gepast en ook het ‘Credo’ heeft Verdane trekken.

Sommige gedeelten zijn waarschijnlijk onbewust voorstudies voor later werk. Brokstukken uit het Kyrie keren later in Beetgaar terug, de merkwaardig uitgelaten mars uit het Anus Dei werd tot het madrigaal uit Manon Lescaut. Hoe dat ook zij, de uitvoering van het werk had niet treffender kunnen zijn in alle opzichten met een heftige Alagna, een subtieler Hampson en een enthousiaste Pappano. Een pril symfonisch voorspel en de eigen bewerking voor strijkorkest  die de componist van zijn Crisantemi, dat ook verwant is met Manon Lescaut, voor strijkkwartet maakte, omramen fraai dit programma.