Purcell: Dido and Aeneas. Lynne Dawson (Dido), Rosemary Joshua (Belinda), Gerald Finley (Aeneas), Susan Bickley (tovenares) e.a. met het Clare College Chapel choir en het Orchestra of the age of enlightenment o.l.v. René Jacobs. Harmonia Mundi HMX 299.1683 (59’33”). 1998

Verpakt met een catalogus en tegen een aantrekkelijk lage prijs wordt deze opname opnieuw aangeboden en dankzij de prijs/kwaliteitsverhouding heeft hij wat aantrekkelijks. Jacobs is haast altijd goed in het een nieuw licht laten schijnen op bekende werken. Vaak overtuigt hij geheel, zoals met Händels Saul en Mozarts Nozze di Figaro. Soms ook schudt hij de muziek te levendig op en gaat hij zich te buiten aan overdrijving, zoals hier en recentelijk in Mozarts La clemenza di Tito. Dan zijn tempi ineens onmogelijk snel of langzaam en wordt het tempo nodeloos sterk gevarieerd binnen een fragment. Dito’s beroemde klacht en het slotkoor gaan bijvoorbeeld erg traag en hebben een overdreven zwaar karakter; in het heksenkoren lijken we te belanden in een heftig slingerende cakewalk. Is dan sprake van nieuwe inzichten of van gemaniereerdheid, van misplaatste theatraliteit? Interessant en acceptabel voor een keer misschien, maar een groot bezwaar bij herhaling.

Jammer, dat ontsierende element, want Lynne Dawson schittert met een mooie stem en een fraaie expressie als Dito, Gerald Finale is een vrij felle Aeneas, Rosemary Joshua een karakteristieke Belinda; Lof ook voor beide countertenors – Dominique Visse en Stephen Wallace - als heksen.

Maar tenslotte grijpt men toch dankbaar terug op minder extreme verklankingen als die van Haïm (Virgin). Lewis (Decca) en Christie (Erato).