Pergolesi: Messa di Santa Emidio; A. Scarlatti: Messa per il santissimo natale. Concerto italiano o.l.v. Rinaldo Alessandrini. Naïve OP 30461 (58”). 2008 

Wat fijn date er nog steeds interessante, mooie muziek te ontdekken valt. Bij Pergolesi moeten we wel altijd oppassen of het om werkelijk oorspronkelijke eigen werken gaat, maar bij de St. Emidio mis, ook bekend als Messa romana die wel in verschillende versies is teruggevonden, bestaat daaraan geen twijfel. De eenvoudigste eerste versie dateert uit 1732 en was voor een Napolitaanse kerk bestemd. Twee jaar later ging de mis in een uitgebreide meerkorige vorm met twee orkesten in Rome.

De Kerstmis van Alessandro Scarlatti is van veel vroeger datum: 1707, maar ook voor Rome gedacht. Ook hier dubbelkorigheid, maar er zijn ook solistische bijdragen en soli voor twee violen. De stijl is hoorbaar van oudere datum, deels teruggaand tot de Renaissance. Heel afwisselend en ingenieus, dat wel.

Alessandrini is in lijn met huidige opvattingen ook een minimalist wat de bezettingsgraad van zijn ensemble aangaat: tien zangers en negentien instrumentalisten, waaronder twee hoorns en twee trompetten. Dat komt de transparantie van de vertolkingen ten goede. De dirigent maakt hier verder zijn reputatie van zeer geëngageerd en nauwkeurig musicus opnieuw waar en zijn ensemble reageert met veel inzet en precisie.