Petterson: Symfonie nr. 5; Altvioolconcert. Nobuko Imai met het Malmö symfonie orkest o.l.v. Lev Markiz. BIS CD 480 (70’42”). 1990

Of de componist in het algemeen niet meer is “dan een portier” die slechts een “zich diep in het onderbewustzijn bevindende compositie de weg wijst”? De Zweed Allan Petterson was daarvan overtuigd.

Intussen is zijn muziek lang niet zo larmoyant en behuild als wel is beweerd. De waarneming van de loop der dingen in de wereld en de misère van zijn gezondheid hebben de componist tot een soms haast beangstigende muziektaal geleid, een taal vol radicaal gesublimeerd leed.

Zijn zeventien symfonieën zijn in dat opzicht haast paradoxaal. Ondanks hun grootse opzet zijn ze nogal fragmentarisch omdat een dynamische ontwikkeling verstart in iets statisch. Het geweldige orkestapparaat heeft daarbij een steeds intieme trek.

Wie warme pleidooien voor deze aparte muziek wil horen, kan bij deze prachtige cd terecht.